Kazimierz Polkowski

Urodził się 13 stycznia 1893 w Warszawie. Był synem Władysława (1860-1932) i Bronisławy. Przed 1914 został studentem medycyny. Po wybuchu I wojny światowej 1914 został żołnierzem Legionów Polskich, służył w szeregach I Brygady. Używał pseudonimu „Kazik”.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora artylerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Jaako oficer nadetatowy 1 Batalionu Sanitarnego w 1923 był starszym lekarzem w 28 Pułk Artylerii Polowej w garnizonie Dęblin-Zajezierze, a w 1924 był starszym lekarzem w Wojskowym Więzieniu Śledczym nr 1 w Warszawie. Uzyskał tytuł naukowy doktora medycyny. Został awansowany do stopnia podpułkownika lekarza ze starszeństwem z 1 stycznia 1928. W 1928 był w kadrze Szkoły Podchorążych Sanitarnych. W 1932 był w kadrze Centrum Badań Lotniczo-Lekarskich.

Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Mianowany pułkownikiem. Został członkiem kadencji I Rady Rzeczypospolitej Polskiej, wybrany z Okręgu 7 (od 18 grudnia 1954 do 17 grudnia 1957). Zmarł 7 grudnia 1961 w Londynie.

Jego żoną była Maria (zm. 1969), a ich dziećmi byli Jan (1919-1939) i Zofia (1915-1954).

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie (13 grudnia 1961, za zasługi położone w służbie dla Rzeczypospolitej Polskiej)
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Polkowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-04-07].