Kazimierz Maria Podoski

Kazimierz Maria Podoski herbu Junosza (ur. 21 lipca 1895 w Równem, zm. 1940) – major piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się 21 lipca 1895 w Równem jako syn Augusta Podoskiego herbu Junosza (1861-1927) i Lucyny z domu Lenieckiej herbu Jelita (ur. 1868). W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. k. Obrony Krajowej. Na stopień chorążego rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 października 1916 roku. W 1918 roku jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 36.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. Na początku lat 20. jako oficer nadetatowy 54 Pułku Piechoty z Tarnopola służył w 12 Dywizji Piechoty w tym samym mieście jako II oficer sztabu. W grudniu 1924 został przesunięty na stanowisko I oficera sztabu. W 1928 był ponownie oficerem w służbie 54 Pułku Piechoty. W marcu 1930 został przeniesiony z 54 pp do Korpusu Ochrony Pogranicza. 2 grudnia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 32. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W czerwcu 1933 roku został przeniesiony z KOP do 71 Pułku Piechoty w Zambrowie na stanowisko dowódcy batalionu. W marcu 1935 roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Radom celem odbycia praktyki poborowej. Według stanu z marca 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Sanok na stanowisku komendanta rejonu uzupełnień.

Po wybuchu II wojny światowej, agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i nastaniu okupacji sowieckiej został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. W 1940 został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 41/1-69 oznaczony numerem 2333). Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Był żonaty z Bronisławą z domu Jaremską (ur. 1910), z którą miał syna Bogusława (ur. 1935). Jego brat, kpt. Władysław Tadeusz Podoski (ur. 1893) także został ofiarą zbrodni katyńskiej, zamordowany w 1940 w Katyniu.

• Krzyż Walecznych – dwukrotnie (przed 1923)

• Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.