Karol Michalski

Karol Michalski ps. „Złoch” (ur. 4 listopada 1875, zm. 8 maja 1960) – major piechoty Wojska Polskiego.

Karol Michalski urodził się 4 listopada 1875 roku. W 1914 roku, po wybuchu I wojny światowej, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 6 Pułku Piechoty w składzie III Brygady. Był komisarzem Polskiej Organizacji Narodowej w 1914 roku. W październiku 1915 roku został ranny w walkach na Wołyniu. 11 listopada 1915 roku awansował na chorążego, a 1 listopada 1916 roku na podporucznika piechoty. Od 6 kwietnia do 4 czerwca 1917 roku pełnił służbę w Krajowym Inspektoracie Zaciągu w Piotrkowie. 12 października 1918 roku awansował na porucznika.

W listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 397. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W latach 1923-1924 był kierownikiem referatu w Oddziale V Sztabu Generalnego w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 21 Pułku Piechoty w Warszawie. Z dniem 31 marca 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 8 maja 1960 roku. Pochowany w Gliwicach.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - 2 maja 1924
• Krzyż Walecznych

• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Karol Michalski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-04-02].