Karol Maurycy Lelewel

Karol Maurycy Lelewel herbu własnego (ur. 21 lutego 1748 w Warszawie, zm. 29/30 listopada 1830 tamże) – skarbnik generalny Komisji Edukacji Narodowej (1774-1794).

Syn Henryka Loelhoeffel von Lowensprung (1703-1767) pochodzącego z Prus Wschodnich lekarza nadwornego koronnego i Konstancji Jauch (1723-1805), córki generała Joachima Daniela Jaucha. Ojciec Jana Pawła, Joachima i Adama Prota. Studiował na uniwersytecie w Getyndze. Po studiach wstąpił do armii, gdzie w regimencie gwardii pieszej koronnej dosłużył się stopnia kapitana. W 1775 otrzymał indygenat i spolszczył nazwisko zmieniając je na Lelewel. Po upadku powstania 1794 porzucił urzędy publiczne i osiadł w swym majątku Woli Cygowskiej na Mazowszu. W okresie Księstwa Warszawskiego od 1808 pracował we władzach edukacyjnych. W roku 1811 podjął pracę w Księstwie Warszawskim prace w Dyrekcji Edukacji Narodowej. W latach (1816-1820) radca Stanu w Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Żona Karola Maurycego, Eliza Szeluta-Małynicka (1763-1837), była córką Franciszka Ignacego (1695-1783) i Antoniny Cieciszowskiej. Karol Maurycy Lelewel pełnił też następujące urzędy państwowe: komisarz cywilno-wojskowy (1792), łowczy mazowiecki (1787), chorąży, cześnik, kasjer generalny, radca.

Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 12-5-7/8).

• Encyklopedia Powszechna Orgelbranda 28-tomowa (1898-1904), tom 9, s. 223
• Wielka Encyklopedia Powszechna Ilustrowana Saturnina Sikorskiego, tom 43, s. 178