Karol Kumuniecki

Karol Wojciech Kumuniecki vel Karol Adalbert Komuniecki (ur. 23 października 1894 w Żywcu, zm. 25 stycznia 1945 w KL Auschwitz) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Karol urodził się w Żywcu, w rodzinie Antoniego i Marii z Błaszczyńskich. Był bratem Michała (1896-1940), legionisty, architekta, porucznika rezerwy, zamordowanego w Katyniu. Jego szwagier kapitan Aleksander Żebrowski (1893-1940) także został zamordowany w Katyniu.

W czasie I wojny światowej Karol walczył w Legionach Polskich. Pełnił służbę w 1 pułku piechoty, a następnie w c. i k. Komendzie Legionów Polskich i 3 pułku piechoty. 1 maja 1916 roku został mianowany chorążym piechoty. W czasie walk dostał się do rosyjskiej niewoli.

19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 9 pułku piechoty Legionów. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 488. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 9 pp. W 1923 roku pełnił obowiązki komendanta Kadry Batalionu Zapasowego 21 pułku piechoty w Warszawie. W latach 1924-1925 był kwatermistrzem tego pułku. 1 grudnia 1924 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 146. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Następnie pełnił służbę w Biurze Ogólno Administracyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 24 grudnia 1929 roku został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 28. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 26 marca 1931 roku został przeniesiony do 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. 27 lutego 1937 roku został mianowany dowódcą 67 pułku piechoty w Brodnicy. Na czele tego oddziału walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. 19 września 1939 roku został ciężko ranny w czasie bitwy nad Bzurą. Miał przestrzelone płuco, wątrobę i staw łokciowy.

Do marca 1940 roku przebywał na leczeniu w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. Po wyjściu ze szpitala zamieszkał razem z rodziną w mieszkaniu brata Michała. 16 lipca tego roku został zatrzymany i osadzony na Pawiaku. 2 stycznia 1941 roku został wysłany do obozu koncentracyjnego Auschwitz. W obozie został członkiem Związku Organizacji Wojskowej. 25 stycznia 1945 roku został rozstrzelany wraz z innymi członkami obozowego ruchu oporu.

Karol Kumuniecki w 1920 roku ożenił się z Kazimierą, córką Piotra Żebrowskiego, administratora klucza majątków Sanniki-Konstantynów, i Aleksandry ze Śmiechowskich. Z tego związku 19 grudnia 1927 roku urodziła się Hanna Kumuniecka-Chełmińska ps. „Maryla”, „Hanka”, sanitariuszka Pułku AK Baszta, uczestniczka powstania warszawskiego.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918-1921” – czterokrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”

• Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Komuniecki (vel.Komaniecki, od 1935 Kumuniecki). Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-11-24].
• Ewa Dobrowolska. Hanna, córka Karola i Kazimiery. „Puls”. 12/2012 - 01/2013, 2013. Warszawa: Okręgowa Rada Lekarska w Warszawie. ISSN 1232-0161. 
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.