Karol Hein
Quick Facts
Biography
Karol Jan Józef Hein (ur. 8 marca 1897 w Stanisławowie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major dyplomowany artylerii Wojska Polskiego,kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Franciszka i Emilii z Maschinów. Uczeń Gimnazjum we Lwowie. Egzamin dojrzałości zdał w Wiedniu. Od 21 sierpnia 1914 roku do 28 lutego 1915 roku był żołnierzem IV baonu 1 pułku piechoty Legionów Polskich. Uznany za niezdolnego do służby został zwolniony z Legionów. Walczył pod Krzywopłotami i Łowczówkiem. Od 1 listopada do 6 grudnia 1918 roku walczył na I Odcinku obrony Lwowa. W czasie wojny 1920 w stopniu podporucznika służył w 5 pułku artylerii polowej.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 263. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był 11 pułk artylerii polowej. W następnych latach kontynuował służbę w 11 pap w Stanisławowie. 31 marca 1924 roku został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 144. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Z dniem 1 listopada 1925 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1925–1927 (VI promocja). Z dniem 28 października 1927 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera sztabu generalnego, został przydzielony do Biura Ogólno Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W 1939 roku pełnił służbę w Oddziale I Sztabu Głównego na stanowisku kierownika III referatu mobilizacyjnego Wydziału Mobilizacyjnego.
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, od17 listopada 1939 osadzony w Kozielsku. Między 7 a 9 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 017/2, poz. 51, nr akt 1796 z 5.04.1940. Został zamordowany między 9 a 11 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 11.05.1943. Przy szczątkach znaleziono kartę szczepień nr 1144, 3 karty pocztowe, jeden list. Figuruje na liście AM-211-1633 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 01633. Nazwisko Heina znajduje się na liście ofiar (pod nr 1633) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 123 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 128 z 1943. W Archiwum Robla w pakiecie 02567-01 Konstantego Zacherta znajduje się deklaracja jeńców obozu kozielskiego z 17 listopada 1939, wśród których wymieniony jest Karol Hein, o braku polskich środków pieniężnych.
Karol Hein nie założył rodziny.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Upamiętnienie
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Medal Niepodległości - 17 września 1932 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989. ISBN 83-85028-81-1.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Karol Hein. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-12-21].