Juliusz Keller

Juliusz Keller (ur. 20 czerwca 1911 w Gorlicach, zm. 1 maja 2006 w Warszawie) – polski elektronik, profesor Politechniki Warszawskiej związany z Wydziałem Elektroniki i Technik Informacyjnych.

W 1929 zdał maturę w gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie. W 1935 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, a następnie pracował w Państwowym Instytucie Telekomunikacji. Po 1945 rozpoczął pracę na Politechnice Warszawskiej jako starszy asystent równolegle pracując w placówkach naukowych. Rok później razem z prof. Cezarym Pawłowskim i Stanisławem Nowosielskim współtworzył Sekcję Elektrotechniki Medycznej przy Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Od 1948 pełniąc funkcję zastępcy profesora współtworzył Zakład Budowy Aparatów Elektromedycznych na Wydziale Łączności, który w późniejszym czasie stał się samodzielną Katedrą. Od 1955 do 1959 był na Wydziale Łączności organizatorem specjalizacji Elektroniczna Aparatura Jądrowa. Pod kierunkiem Juliusza Kellera powstał pierwszy w Polsce i jeden z niewielu na świecie stereowektokardiograf, który służył do przestrzennego odwzorowywania prądów czynnościowych serca. W 1953 zespół współtworzący to urządzenie otrzymał nagrodę państwową. Rok później Juliusz Keller został profesorem nadzwyczajnym. Od 1955 do 1963 był zaangażowany w pierwsze w Polsce prace związane z elektroniką jądrową, które prowadzono w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku. W 1963 z udziałem Juliusza Kellera do nowej siedziby przeniosło się Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej na warszawskim Żeraniu. W 1971 objął stanowisko zastępcy dyrektora ds. naukowo-technicznych w Centralnym Ośrodku Techniki Medycznej gdzie prowadził prace nad pomiarem parametrów układu krążenia. Równolegle od 1970 wraz z zespołem naukowym opracowywał dwutomową monografię "Elektronika medyczna". W 1970 rozwiązano Katedrę Budowy aparatów Elektromedycznych i Juliusz Keller zakończył pracę na Politechnice Warszawskiej. W 1981 przeszedł na emeryturę, ale pozostał czynnym doradcą naukowym. Od 1968 do 1993 był prezesem Komitetu Stowarzyszenia Elektryków Polskich ds. Inżynierii Medycznej oraz prezesem Komitetu Nauki i Techniki Naczelnej Organizacji Technicznej.

Spoczywa na Cmentarzu Bródnowskim (kw. 57B-II-29).

• Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 507. ISBN 83-06-01691-2.
• Wykaz profesorów i docentów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 2000-2010, Keller Juliusz
• Instytut Radiotechniki Politechniki Warszawskiej, Keller Juliusz