Julian Kole

Julian Kole (właśc. Josek Kole) (ur. 24 października 1908, zm. 26 października 1998) – działacz państwowy i partyjny.

Urodził się w rodzinie żydowskiej jako syn Pereca. Należał do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK)/KZMP (od 1924), KPP (od 1927) i PPR, gdzie w latach 1945–1948 był członkiem KC PPR. Następnie należał do PZPR i do 1964 był członkiem KC PZPR. Zaliczany do „puławian” podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych.

W latach 1931–1933 uczył się w Wyższej Szkole Partyjnej im J. Marchlewskiego w Moskwie. Po ukończeniu kursu został sekretarzem Okręgu Łódzkiego KZMP; następnie kierował Okręgiem Warszawskim i Zagłębiowskim KZMP. W 1936 został osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej. Od 1939 na terenach zajętych przez ZSRR, gdzie m.in. był konsultantem budów w obwodzie baranowickim, po czerwcu 1941 ewakuowany w głąb ZSRR do obwodu saratowskiego. Od 1943 oficer polityczny Armii Polskiej w ZSRR - zastępca dowódcy ds. polityczno-wychowawczych Samodzielnego Batalionu Saperów 1 Dywizji Piechoty (1 DP), następnie 1944–1945 szef Wydziału Politycznego 4 DP. W 1945 zastępca szefa Zarządu Polityczno-Wychowawczego 1 Armii WP. 1945–1948 zastępca kierownika, potem kierownik Wydziału Przemysłowego KC PPR. 21 XII 1948 – 5 VI 1951 kierownik Wydziału Ekonomicznego KC PZPR, a jednocześnie członek Biura Organizacyjnego KC PZPR (do II Zjazdu PZPR w marcu 1954). 1964–1968 członek Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej.

Od 1951 do 1969 był wiceministrem finansów.