Julian Kinasiewicz

Julian Józef Kinasiewicz (ur. 27 stycznia 1879, zm. 1940) – major lekarz weterynarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się 27 stycznia 1879. Był synem Jana. Kształcił się w C. K. Gimnazjum w Złoczowie (klasa I), później w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie, które ukończył w 1898.

Ukończył studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie z tytułem lekarza weterynarii.

Został awansowany do stopnia kapitana lekarza weterynarii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W 1923, 1924 jako oficer nadetatowy Kadry Okręgowego Szpitala Koni VI pełnił stanowisko starszym lekarzem weterynarzem 12 Pułku Artylerii Polowej w Złoczowie. Został awansowany do stopnia majora lekarza weterynarii ze starszeństwem z 1 stycznia 1928. Na przełomie lat 20./30. pozostawał starszym lekarzem weterynarzem w 12 Pułku Artylerii Polowej. Po przejściu w stan spoczynku jako emerytowany oficer zamieszkiwał nadal w Złoczowie.

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę został wzięty do niewoli i poniósł śmierć w obozie jenieckim.

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Włodzimierz A. Gibasiewicz: Niepowtarzalni. Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej. Warszawa: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna, 2009, s. 158-159. ISBN 978-83-928526-3-6.