Józef Kuligowski

Józef Kuligowski vel Kulik (ur. 12 marca 1898 we wsi Strych, zm. 1940 w Twerze) – posterunkowy Policji Państwowej, kawaler Orderu Virtuti Militari, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Syn Szczepana i Józefy z Sadowskich. W latach 1906–1910 uczęszczał do szkoły ludowej w Maciejowicach. Od 20 czerwca 1919 roku Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, służył w 10 Pułku Artylerii Polowej. W dniu 24 maja 1920 roku szczególnie się odznaczył w bitwie pod Mariampolem. Opis okoliczności uzyskania Orderu Virtuti Militari:

24 maja 1920 r. pierwszy pluton 3 baterii 10 pap, na pozycji w folwarku Mariampol podczas ataku nieprzyjaciela, gdy piechota własna zmuszona była do cofnięcia, dostał się pod silny ogień kaemów i rkm. Kanonier Kuligowski, celowniczy 1 działa, do końca pełnił swoją funkcję. Ogień z jego działa zniszczył nieprzyjacielskie stanowisko kaemów. Kanonier Kuligowski wytrwał na posterunku do rozkazu zaprzodkowania działa. Za niezłomną odwagę, zimną krew, bohaterską walkę do końca odznaczony został Orderem VM 5 kl.

Od 1921 roku służył w Policji Państwowej, początkowo w województwie tarnopolskim, w latach 1929–1939 w Łodzi, w 1939 roku w VI Komisariacie. W sierpniu 1939 roku zmobilizowany do 10 Kaniowskiego Pułku Artylerii Lekkiej.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Odznaka policyjna Józefa Kuligowskiego (nr 1441/II) została odnaleziona w czasie prac archeologicznych we Włodzimierzu Wołyńskim w masowym grobie Polaków zamordowanych przez NKWD w latach 1939–1940.

W 1921 roku zawarł małżeństwo z Kazimierą Tamborską z Łodzi, z którą miał 8 dzieci: 5 córek i 3 synów. Rodzina dowiedziała się, że był jedną z ofiar zbrodni katyńskiej, w 1997 roku; wcześniej uchodził za zaginionego bez śladu.

4 października 2007 roku Józef Kuligowski został pośmiertnie awansowany na stopień aspiranta Policji Państwowej.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 679)
• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari - 11 listopada 1976 (pośmiertnie)
• Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. - 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)

• Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom I, Warszawa 2005, str. 465. ​ISBN 83-89474-06-9​

• Fotografia na stronach Stowarzyszenia "Rodzina Policyjna 1939 r.", Oddział w Łodzi policja.gov.pl [dostęp 2012-03-20]