Quick Facts
Biography
Józef Kiczka (ur. 23 lutego 1895 r. w Niedzieliskach, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski oficer – major piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Szymona i Łucji z d. Wróbel. Absolwent gimnazjum w Bochni. W 1916 r. wcielony do armii austriackiej. Po skończeniu szkoły oficerskiej i otrzymaniu stopnia chorążego wysłany na front włoski. Tam dostał się do niewoli. Po uwolnieniu wstąpił do armii gen. Hallera. W grudniu 1918 mianowany ppor., a w maju 1919 por. Po powrocie do kraju wcielony do 10 pp i wysłany na front ukraiński. W 1919 r. wysłany na kurs dowódców kompanii w Rembertowie, po ukończeniu, odkomenderowany do 52 pp, w którego szeregach walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.
W okresie międzywojennym służył w 56 pp. Następnie przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Zambrowie, w 1935 r. do 27 pp, a od 1936 r. do 52 pp.
W 1939 r. wzięty do niewoli przez sowietów, osadzony w Kozielsku . Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 017/2 z kwietnia 1940 r., poz. 38.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari - (nr 703)
Zobacz
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
Bibliografia
- Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
Zobacz też
- Kampania wrześniowa