Johano Strasser

Johano Roberto STRASSER (naskiĝis la 1-an de majo 1939 en Leeuwarden, Nederlando) estas germana politologo, publicisto kaj verkisto. Ekde 1995 li estis ĝenerala sekretario de la germana PEN-Klubo, ekde 2002 li estas ties prezidanto.

Johano Strasser devenas el internacia esperantista familio. Lia patro naskiĝis kiel filo de francino kaj aŭstro en Sankta Luiso (Usono), lia patrino estis nederlandanino. Ili ambaŭ estis pacifistoj kaj konatiĝis en internacia Esperanto-kongreso en Parizo. Laŭ Enciklopedio de Esperanto, kapvorto "Geedziĝoj Esperantistaj", liaj gepatroj Robert Strasser kaj Maria Chr. Melis geedziĝis en 1932. Ili donis al siaj tri filoj esperantlingvajn personajn nomojn: Roberto Amato, Ludoviko Bennato kaj Johano Roberto.

Johano Strasser studis lingvojn ĉe filio de la Universitato de Majenco en Germersheim kaj fariĝis diplomita tradukisto. En 1967 li doktoriĝis pri filozofio en Majenco. De 1970 ĝis 1975 li estis vicprezidanto de la junulara organizo "Jusos" de la Socialdemokrata Partio de Germanio (SPD); ankoraŭ nuntempe li aktivas en SPD.

En 1987 aperis en germana lingvo lia unua romano "Der Klang der Fanfare" ("La sono de la fanfaro"), kies ĉefa heroo Karel Moises estas esperantisto. Tamen en intervjuoj en la gazetaro kaj en radio Strasser distanciĝis de la Esperanto-movado. Li verŝajne iom parolas Esperanton, kiel supozigas kelkaj esperantlingvaj citaĵoj en la romano.

En siaj rememoroj, aperintaj en 2007 sub la titolo "Als wir noch Götter waren im Mai. Erinnerungen.", li rakontis pri siaj gepatroj:

	„ Ili kredis, ke per disvastigo de la artefarita lingvo Esperanto inventita de Ludoviko Zamenhof ĉiuj etnaj, religiaj kaj kulturaj baroj estos venkataj, kaj la homoj en la tuta mondo povus pace vivi kune. ”