Jerzy Altvater

Jerzy Borys Altvater także Altfater lub Altwater (ur. 22 września 1881 w Warszawie, zm. 4 maja 1922 w Kobierzynie) – tytularny pułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Urodził się 22 września 1881 w Warszawie, w rodzinie Michała(inne języki) (1840–1918), generała artylerii armii rosyjskiej i Eugenii z Korniłowiczów primo voto Szuberskiej (1845–1912). Był starszym bratem Bazylego(inne języki) (1883–1919), kontradmirała Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego.

1 stycznia 1909, w stopniu porucznika, pełnił służbę w 3 Brygadzie Artylerii Lejbgwardii w Warszawie. W czasie I wojny światowej walczył w szeregch dywizjonu artylerii ciężkiej Lejbgwardii, a następnie jako dowódca 2. baterii 2 dywizjonu moździerzy Lejbgwardii. Awansował z sztabskapitana na kapitana Lejbgwardii (22 marca 1915 ze starszeństwem z 13 sierpnia 1913), a później pułkownika Lejbgwardii ze starszeństwem z 10 kwietnia 1916.

W kwietniu 1918, po przeprowadzonej reorganizacji artylerii II Korpusu Polskiego w Rosji objął dowództwo Brygady Artylerii Lekkiej. 11 maja 1918 wziął udział w bitwie pod Kaniowem.

13 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłego I Korpusu Polskiego i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika i wyznaczony na stanowisko komendanta Twierdzy Osowiec. 28 maja 1919 został przeniesiony z Twierdzy Osowiec do Armii gen. Hallera. Od 20 grudnia 1919 do 30 lipca 1920 dowódca 13 Brygady Artylerii.. Na tym stanowisku 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w artylerii, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. 21 czerwca 1920 minister spraw wojskowych zezwolił mu „korzystać tytularnie ze stopnia pułkownika”. Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stały stan spoczynku z prawem noszenia munduru. Zmarł 4 maja 1922 w Kobierzynie. Był żonaty, miał syna.

• Krzyż Walecznych
• Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny – 12 grudnia 1921
• Order Świętego Włodzimierza 3 stopnia z mieczami – 27 listopada 1916
• Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą – 23 kwietnia 1915
• Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami – 19 kwietnia 1915
• Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 19 kwietnia 1915
• Order Świętej Anny 3 stopnia (miecze i kokarda – 22 grudnia 1916)

• Общий список офицерским чинам русской императорской армии. Составлен по 1-е января 1909 г.. Sankt Petersburg: Drukarnia Wojskowa, 1909.
• Wykaz pułkowników i podpułkowników, którzy dowodzili dywizjami lub brygadami L.dz. 622/Tjn.. [w:] sygn. 701/1/121 [on-line]. Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, 1927. [dostęp 2019-05-27].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1921.