Jan Zdeb

Jan Zdeb (ur. 21 października 1915 w Lasochowie, zm. 6 stycznia 1999) – podporucznik Wojska Polskiego II RP, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Syn Wincentego i Katarzyny z Jastrząbów. Miał jedną siostrę rodzoną i dwie przyrodnie od macochy. Ukończył czteroletnią szkołę powszechną w Wiśniczu. Przed powołaniem do wojska pomagał ojcu w gospodarstwie, pracując równocześnie w pobliskim majątku. Ożenił się w 1936 r.

Do odbycia służby wojskowej powołany został w 1938 r. do 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. Na Westerplatte przybył 17 marca 1939 r. jako karabinowy. W czasie obrony początkowo walczył na placówce "Prom", a po jej zniszczeniu w obsadzie wartowni nr l.

Po kapitulacji jako jeniec wojenny przebywał w Stalagu I A, wykonując prace budowlane i polowe do wiosny 1945 r. Wraz z wycofującymi się przed linią frontu Niemcami został ewakuowany na Suwalszczyznę. Podczas próby ucieczki schwytany i osadzony w KL Stutthof. W przebraniu kobiety jeszcze tego samego dnia udało mu się zbiec. 23 maja 1945 r. był już w Lasochowie. Do 1976 roku aż do przejścia na emeryturę pracował fizycznie. Nominację na stopień ppor. w stanie spoczynku otrzymał w 1989 r.

Zmarł 6 stycznia 1999 r. o godzinie 12.00 w południe. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Kozłowie.

• Medal za Odrę, Nysę i Bałtyk (1946)
• Srebrny Medal "Zasłużonym na Polu Chwaty" (1960),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976),
• medal "Za udział w wojnie obronnej 1939" (1981);
• Odznaka honorowa "Za zasługi dla Kielecczyzny" (1982),
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Odznaka honorowa "Za zasługi dla Miasta Gdańska",
• Medal za 50-lecie Pożycia Małżeńskiego,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1987),
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1989),
• Medal 1000-lecia Miasta Gdańska.

• Ostatnia załoga Westerplatte