Jan Pleszowski

Jan Pleszowski herbu Bogoria (ur. ok. 1850, zm. 29 stycznia 1909) – polski urzędnik skarbowy.

Jan Bogoria Pleszowski urodził się około 1850 roku. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby państwowej ok. 1868. Został urzędnikiem przy c. k. starostwie powiatu brzeskiego, gdzie w urzędzie podatkowym III klasy od około 1868 był praktykantem, następnie od około 1872 oficjałem, potem od około 1873 był adjunktem, w tym charakterze od około 1875 do około 1879 w urzędzie podatkowym II klasy. Od około 1879 był kontrolerem w urzędzie podatkowym (do 1883 II klasy) przy c. k. starostwie powiatu sanockiego. Od około 1884 do 1891 pełnił stanowisko poborcy w urzędzie podatkowym przy c. k. starostwie powiatu żółkiewskiego. 16 listopada 1891 został mianowany starszym poborcą podatków w głównym urzędzie podatkowym przy c. k. starostwie powiatu sanockiego i pracował tam jako poborca w kolejnych latach, później od około 1894 do około 1907 jako główny poborca. W 1897, po 29 latach służby, był dziewiątym najdłużej pracującym urzędnikiem galicyjskim w kategorii swojego stanowiska.

Pełnił mandat radnego rady miejskiej w Sanoku, był wybierany w 1893, 1900. Działał w Towarzystwie Pomocy Naukowej w Sanoku, gdzie w czerwcu 1896 został wybrany członkiem komisji rewizyjnej, a w styczniu 1897 został wybrany rewidentem wydziału. W sierpniu 1900 wszedł w skład komitetu mieszczańskiego w Sanoku, zajmującego się wyborami do Sejmu Krajowego Galicji. Pod koniec XIX wieku był członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego.

Jego żoną była Zefiryna z domu Kozłowska herbu Jastrzębiec (współzałożycielka w 1893 i działaczka sanockiego koła Towarzystwa Szkoły Ludowej, członkini zarządu Towarzystwa św. Wincentego à Paulo w Sanoku, zm. 17 sierpnia 1921 w wieku 55 lat), z którą miał syna Jana (zm. na zapalenie oskrzeli 14 grudnia 1883 mając trzy miesiące).

Zmarł 29 stycznia 1909 w Posadzie Sanockiej w wieku 59 lat. Po pogrzebie pod przewodnictwem ks. Jana Ubermana został pochowany na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku 31 stycznia 1909. Pamięć Jana Pleszowskiego została uczczona podczas wiecu urzędników podatkowych w Sanoku 22 maja 1910. Grobowiec rodziny Pleszowskich, zwieńczony figurą Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Początej oraz zdobiony herbem rodowym, wykonał lwowski artysta rzeźbiarz Ludwik Makolondra. Nagrobek został uznany za obiekt zabytkowy i podlega ochronie prawnej.

W drugiej połowie XIX wieku inny Jan Pleszowski był właścicielem tabularnym majątku Przybradz. Był on także znawcą dla dóbr tybularnych przy C. K. Sądzie Obwodowym w Wadowicach.