Jan Klemens Branicki

Jan Klemens Branicki (ur. ok. 1624, zm. w 1673) – podstoli wielki koronny od 1658, stolnik wielki koronny od 1660, marszałek nadworny koronny od 1662, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1661 roku, starosta chęciński, sądecki, stopnicki, bielski, brański, ratneński i krośnieński, ojciec Stefana Mikołaja Branickiego.

Dzięki małżeństwu z córką hetmana Stefana Czarnieckiego - Aleksandrą objął we władanie (wniesiony w wianie) Białystok i starostwo tykocińskie na Podlasiu.

Był posłem na sejm 1661 roku z województwa sandomierskiego. Po abdykacji Jana II Kazimierza w 1668 roku, popierał do polskiej korony kandydaturę carewicza Fiodora.W czasie elekcji 1669 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 roku z województwa sandomierskiego.

• Władysław Czapliński: Branicki Jan Klemens. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 403–404. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ​ISBN 8304032910​