Jan de Virion

Jan de Virion herbu Leliwa, ps. „Bożeniec” (ur. 20 stycznia 1924 w Liszkach, zm. 16 listopada 2013 w Warszawie) – żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego, Kawaler Maltański, wicedyrektor departamentu Produkcji Roślinnej w Ministerstwa Rolnictwa, odpowiedzialny za sprawy nasiennictwa.

Syn Jerzego i Zofii z domu Bożeniec-Jełowickiej. Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Ukończył z wyróżnieniem rolnictwo na SGGW uzyskując tytuł magister inżynier rolnik. Początkowo pracował jako urzędnik w centralnym zarządzie PGR-ów. Ponieważ znał biegle języki francuski i niemiecki, przeniesiono go do Ministerstwa Rolnictwa.

Brał udział w powstaniu warszawskim pełniąc funkcję szefa 2. kompanii „Czesław” w batalionie „Wigry”. Walczył na Starym Mieście i w północnym Śródmieściu.

Był mężemZofii Gustawy bar. Taube, z którą mieli dwie córki, Annę Marię i Magdalenę Zofię. Był starszym bratem Tadeusza.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Armii Krajowej
• Krzyż Walecznych
• Warszawski Krzyż Powstańczy

• ludzka sprawa - Jan de Virion
• sejm-wielki.pl - Jan de Virion