Jan Brlica senior

Jan Brlica urodził się w 1952 roku w miejscowości Francova Lhota w gminie Bílá Voda (Czechy, region Olomouc, powiat Jeseník). Pochodzi ze starego rodu, który zajmował się leśnictwem i myślistwem. Miłość do lasu i drewna towarzyszyła mu przez całe życie, a pierwsze figurki rzeźbił już w dzieciństwie. Fakt, iż nie został przyjęty na Akademię Sztuk Pięknych, ze względu dużą liczbę kandydatów i ograniczoną liczbę miejsc na kierunku, przyczynił się do wyrobienia indywidualnego stylu, który kształtował się bez wpływów zewnętrznych. Dziś jest także zaangażowany w tradycyjne rzemiosło i produkcję gontu.

Twórczość rzeźbiarza charakteryzuje się różnorodnością stylu i treści.

Jako leśnik i myśliwy przedstawia w rzeźbach i drewnianych reliefach sceny z polowań i krajobrazy. Rzeźbi reliefy, zegary, kartusze myśliwskie, które stanowią dekorację wnętrz domów leśników i myśliwych. Drewno jest najważniejszym materiałem, w którym artysta odwzorowuje własne obserwacje na temat wołoskiego krajobrazu, tworzy również dynamiczne sceny ukazujące zwykłych ludzi przy pracy. Ponadto rzeźby Jana Brlicy starszego przedstawiają świętych i patronów, pogańskich bogów, mityczne stworzenia. Wiele z nich jest umieszczonych w kościołach, kaplicach, na publicznych skwerach itp.

Prace jego autorstwa znajdują się poza granicami gminy, regionu, a nawet kraju. Jego najważniejszym dziełem jest płaskorzeźba Jana Sarkandra, która została przekazana papieżowi Janowi Pawłowi II podczas wizyty w Ołomuńcu. Największe prace w dorobku artysty to indiańskie totemy i łodzie. Realizował je wspólnie z synem Janem Brlicą młodszym dla Ogrodu Zoologicznego w Brnie.

Do wykonywania rzeźb przeznaczonych do ekspozycji na zewnątrz, przez co narażonych na oddziaływanie zmiennych warunków atmosferycznych, rzeźbiarz wykorzystuje drewno twardsze i bardziej odporne np. dąb lub drzewa owocowe. W mniejszych pracach wykorzystuje, łatwo poddającą się obróbce, lipę.

Jego prace biorą udział w wystawach muzealnych.