Izabela Lewandowska-Malec

Izabela Teresa Lewandowska-Malec (ur. 2 sierpnia 1962 w Krakowie) – polska prawnik i polityk, nauczyciel akademicki, samorządowiec, adwokat, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalistka w zakresie historii prawa polskiego.

W 1997 na podstawie napisanej pod kierunkiem Stanisława Płazy rozprawy pt. Ludowładztwo czy samorządność? Z dziejów rad narodowych w latach 1944–1989 otrzymała na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: historia państwa i prawa. Tam też uzyskała w 2009 stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: historia prawa polskiego. Została profesorem nadzwyczajnym Wydziału Prawa i Administracji UJ zatrudnionym w Katedrze Historii Prawa Polskiego. Została również adwokatem.

W latach 1990–1998 i 2002–2006była radną gminy Świątniki Górne, a w kadencji 1990–1994 obejmowała stanowisko Wójta Gminy. W latach 1998–2002 była radną powiatu krakowskiego, gdzie pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Statutowej.

W pierwszej dekadzie XX wieku była członkiem Prawa i Sprawiedliwości. W sierpniu 2004 roku Lewandowska została oskarżona przez ówczesnego burmistrza Świątników Górnych, Jerzego Batki, o zniesławienie popełnione za pomocą środków masowego komunikowania za co została skazana przez polski sąd na karę grzywny i obowiązek przeproszenia burmistrza. Przez wiele lat Lewandowska odwoływała się od wyroku. W 2012 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka rozstrzygnął na jej korzyść sprawę.

W wyborach parlamentarnych w 2015 bezskutecznie kandydowała do Sejmu RP z listy komitetu wyborczego Kukiz’15 w okręgu wyborczym nr 13 (Kraków II - Skawina, Olkusz, Krzeszowice), uzyskała 2263 głosy, co stanowiło 0,42% głosów oddanych w okręgu.

W 2018 w trakcie kryzysu wokół Sądu Najwyższego w Polsce zgłosiła swoją kandydaturę na sędziego Sądu Najwyższego.