Hugo Pill

Hugo Pill (Hugon Maksymilian) (ur. w 1890, [Strzałkowski podaje 1896] w Nowym Rokiciu (obecnie dzielnica Łodzi), zm. po 1951 w Łodzi [według Stefańskiego, natomiast Strzałkowski podaje 1943]–polski architekt, inżynier budownictwa, praktykujący w Łodzi.

Syn właściciela cegielni Jana i Otylii z Engelów. Po ukończeniu w 1908 r.łódzkiej Wyższej Szkoły Rzemieślniczejstudiował na Politechnice w Kijowie (1908-1916). Następnie studiował w Inżynierskiej Szkole Wojskowej w Kijowiew 1917 r., po ukończeniu której podjął służbę w Dyrekcji Kolei Południowo-Wschodnich. Potemw Sarnach na Wołyniu pracował jako naczelnik sekcji drogowej.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wrócił do kraju. W 1920 podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w wojskach inżynieryjnych.

Po wojnie podjął pracę architekta, w latach 1922-1926 był architektem dzielnicowym Inspekcji Budowlanej, a następnie referentem technicznym Oddziału Komunikacji Wydziału Budownictwa w Łodzi. Od 1926 r. pracował jako architekt wolno praktykujący. Był członkiem łódzkiego Koła Architektów i Budowniczych, z ramienia którego zasiadał w jury konkursu na szkołę podstawową przy ul. Rokicińskiej 41 (obecnie Aleja marsz. Józefa Piłsudskiego w Łodzi)w Łodzi w 1929 r.

W 1937 r. był członkiem Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej Oddziału w Łodzi (mieszczącego się przy ul. Piotrkowskiej 102).

W 1937 mieszkał przy ul. Dąbrowskiej (obecnie ul. Jarosława Dąbrowskiego) 32. 24 lipca 1937 r. ożenił się w Łodzi z Anielą Wawrzyniak ur. ok. 1901.

Po 1945 r. pracował w Biurze Projektów Inwestycji Handlu Wewnętrznego, wykonał w 1951 r. niezrealizowany projekt biurowca PSS przy ul. Piotrkowskiej.

• 8 jednopiętrowych bliźniaczych domów dwurodzinnych o uproszczonej zmodernizowanej formie jako Osiedle Towarzystwa Budowy Domów dla Niższych Pracowników Zarządu Miejskiego przy ul. Objazdowej, Żmudzkiej, Wygodnej na Karolewie, 1930-1934; nie zrealizowano planowanego budynku socjalnego z wieżą ciśnień dla lokalnego wodociągu,
• przebudowa elewacji kamienicy przy ul. H. Sienkiewicza 102, róg Gubernatorskiej (obecnie ul. Edwarda Abramowskiego), 1936.