Henryk Rowid

Henryk Rowid, właśc. Naftali Herz Kanarek (ur. 12 listopada 1877 w Rzeszowie, zm. 31 sierpnia 1944 w KL Auschwitz-Birkenau) – nauczyciel polski, teoretyk pedagogiki, działacz oświatowy.

Inicjator szkoły twórczej, zwolennik gruntownego pedagogicznego przygotowania nauczycieli oraz organizator państwowych kursów nauczycielskich w Krakowie.

Cechy szkoły twórczej:

• oparta na systemie klasowo-lekcyjnym (placówka siedmioklasowa, klasy trzydziestoosobowe podzielone na pięcioosobowe zespoły)
• każda klasa była jednocześnie pracownią
• zasada działania zgodna z ideą kooperacji i solidarności
• nastawienie na samodzielną pracę dziecka (zamiast podręczników korzystano z tekstów źródłowych-co zmuszało do samodzielnej interpretacji)

H. Rowid objął w 1912 roku redakcję „Ruchu Pedagogicznego”. Jego działalność zmierzała do podniesienia poziomu wiedzy nauczycieli szkół powszechnych. Realizację podjął organizując od 1913 roku kursy wakacyjne, z których wyrósł w 1923 roku Inst. Pedagogiczny ZNP, a wcześniej otwarcie za jego sprawą w 1920 w Krakowie kursy nauczycielskie. W 1933 roku zostało mu odebrane stanowisko w1933 redakcji „Ruchu Pedagogicznego” w 1934 objął redakcję „Chowanny”. Kładł on nacisk na stworzenie polskiej koncepcji systemu dydaktyczno-wychowawczego, której dał nazwę szkoły twórczej na wzór „szkoły pracy”.

Wśród jego uczniów znaleźli się m.in. Jadwiga Bojanowska, Władysław Węglowski, Zdzisława Bytnarowa.

• Elwira Kosnarewicz: Rowid Henryk, (pierwotnie Naftali Herz Kanarek). W: Słownik psychologów polskich. Elwira Kosnarewicz, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski (red.). Poznań: Instytut Psychologii UAM, 1992, s. 172-173.

• Prace Henryka Rowida w serwisie Polona.pl