Harm Schilder

Harm Schilder (Bakel, 16 juli 1973) is een Nederlandse priester en bestuurder. Sinds 1 februari 2018 is hij pastoor van de parochie Bladel. Schilder is regionaal en ook landelijk bekend geworden door de controverses die zijn beleid in het leven riep. In de media wordt hij aangeduid als conservatief of orthodox.

Schilder werd geboren in Bakel en ging naar het Peellandcollege in Deurne. Hierna volgde hij zijn studie aan het seminarie Sint-Janscentrum, en studeerde daarna filosofie in Tilburg. In 2005 studeerde hij af in de rechtsfilosofie op het onderwerp: Het huwelijk voor verstandelijk gehandicapten. Hij werd op 15 oktober 2006 in de Margarita Maria Alacoquekerk in Tilburg door bisschop Antoon Hurkmans aangesteld voor deze kerk en voor de Emmausparochie, met 21 000 zielen de grootste zelfstandige parochie in het bisdom 's-Hertogenbosch. In februari 2018 is hij benoemd tot pastoorvan Bladel.

Schilder kwam in 2006 in het nieuws toen buurtbewoners klachten indienden tegen het luiden van de klokken voor de vroegmis van 7.30 uur. Hij stelde hierop de technische kortst mogelijke luidtijd in maar weigerde in te gaan op de eis tot totale stilte. Hierbij beriep hij zich op godsdienstvrijheid. Wegens overschrijding van de geluidsnormen legde de gemeente hem dwangsommen op, maar de rechter vernietigde dit besluit in 2007. Hierop paste de gemeente in 2009 de regels aan: Schilder mocht de klokken nog wel luiden, maar het volume mocht voor half acht 's morgens nooit harder zijn dan 80 decibel. De priester ging tot de Raad van State in beroep, maar werd in 2011 definitief in het ongelijk gesteld. Naar aanleiding van deze geschiedenis schreef Daniël Lohues in 2008 het nummer 'Hij wul de klokken laoten luuden', dat verscheen op zijn album Allennig II.

In 2008 sprak Schilder op zijn weblog met sympathie over de film Fitna. Deze noemde hij 'eigenlijk [...] een knappe film. Knap door zijn eenvoud'. Hij zei dat er 'iets wezenlijks' zat bij de beelden van 'opzwepende toespraken van politieke en religieuze leiders, waardoor gewone mensen tot moordenaars worden'. Hiermee week hij – evenals enkele andere conservatieve katholieke ambtsdragers – af van het formele standpunt van de kerk hierover. In 2010 maakte Schilder in een Netwerk-reportage van de EO openbaar, dat hij als stemmer was overgestapt van het CDA naar de PVV. Hij wilde hiermee een lans breken voor christelijke PVV-stemmers. In januari 2013 kwam Schilder wederom in opspraak, toen hij aangaf foto's van afvalligen te willen ophangen in het voorportaal van de kerk. Op 8 januari 2013 verdedigde hij zijn standpunt in het televisieprogramma Pauw & Witteman. Naar aanleiding van de vele negatieve reacties zag hij uiteindelijk van het plan af.

Schilder is columnist voor Katholiek Nieuwsblad en betrokken bij het tijdschrift Catholica. Daarnaast is hij vaste gast in een belprogramma van Omroep Brabant, waarin hij op luchtige wijze zijn blik op het nieuws geeft. Met zijn toenmalige diakens schreef hij in 2010 een nieuwe kleine catechismus, gebaseerd op de grote Catechismus van de Katholieke Kerk. In 2009 werkte hij mee aan het boek 10 mythen over kerk & Tilburg.. Eerder schreef hij het boekje 'Durf te biechten', over het sacrament van Boete en Verzoening.

Schilder geldt als aanhanger van de keuzekerk die ook hulpbisschop Rob Mutsaerts nastreeft. De oude volkskerk is voorbij. Mensen moeten voortaan heel bewust kiezen voor hun geloof. Daarbij is humor niet onbelangrijk om de spanning met de samenleving te relativeren. Mutsaerts verwoordde zijn standpunt in 2011 zo: