Georgios Milogiannes

Ο Γεώργιος Μυλωνογιάννης, ή Μυλωνογιαννάκης (1866 - 1933) ήταν Έλληνας ιατρός, οπλαρχηγός και πολιτικός της Κρήτης. Το 1899 υπήρξε ο πρώτος Νομάρχης Λασιθίου.

Γεννήθηκε στον Άνω Κεφαλά Αποκορώνου της Κρήτης το 1867. Ήταν γιος του σπουδαίου οπλαρχηγού Ματθαίου Μυλωνογιάννη. Από νεαρή ηλικία ακολούθησε τον πατέρα του στην Αθήνα όπου και σπούδασε ιατρική ως υπότροφος του Βασιλέως Γεωργίου του Α΄ "τιμής ένεκεν" προς τον πατέρα του. Περάτωσε τις σπουδές του αναγνωριζόμενος διδάκτωρ του ΕΚΠΑ με βαθμό «λίαν καλώς». Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Κρήτη ασκώντας το επάγγελμα του ιατρού. Κατά τα πρώτα γεγονότα του 1895 συμμετείχε από τους πρώτους στη πρόσκληση του Μανούσου Κούνδουρου υπό την προεδρία του οποίου και εξελέγη πρώτος αντιπρόεδρος στη λεγόμενη Μεταπολιτευτική Επιτροπή Κρήτης, η οποία και ανέλαβε το συντονισμό και την όλη επαναστατική δράση της περιόδου 1895 - 1896. Συμμετείχε σε πολλές μάχες καθώς και στη πολιορκία του Βάμου.
Στη συνέχεια εξελέγη μέλος της υπό τον Ιωάννη Σφακιανάκη, εκτελεστική επιτροπή που ανέλαβε τη διοίκηση της Κρήτης μέχρι την άφιξη στα Χανιά του Πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας και Δανίας, οπότε και διορίστηκε (1899) νομάρχης Λασιθίου. Αργότερα ανέλαβε σύμβουλος επί των Εσωτερικών και στη συνέχεια νομάρχης Χανίων (το 1902 και το 1904).

Όταν το 1906 ολοκλήρωσε την αποστολή του, ο Πρίγκιπας Γεώργιος οπότε και ανακλήθηκε στην Αθήνα, ο Γεώργιος Μυλωνογιάννης προκειμένου να ματαιώσει την αναχώρηση του πρίγκιπα διοργάνωσε μαζί με τους Μ. Κούνδουρο, Γ. Δασκαλογιάννη, Λ. Λιωνάκη, Γ. Γαλάνη κ.ά. ένοπλο κίνημα. Τέσσερα χρόνια αργότερα το 1910, απετέλεσε μέλος της υπό τον Ε. Βενιζέλο κρητικής κυβέρνησης. Το 1912, σχηματίζοντας ισχυρό σώμα Κρητών συμμετείχε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ήπειρο μέχρι το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων. Από τότε λόγω κλονισμού της υγείας του δεν αναμίχθηκε πλέον στα κοινά. Τιμήθηκε με πλείστα παράσημα από τον Βασιλέα Γεώργιο, τον Πρίγκιπα Γεώργιο, τον Βασιλέα Κωνσταντίνο τον Α΄ καθώς και από την ελληνική κυβέρνηση και την Κρητική Πολιτεία.

• "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΖ΄, σελ.866.