Feliks Langenfeld

Feliks Langenfeld (ur. 11 stycznia 1850 w Königsau, zm. 16 marca 1930 w Sanoku) – polski urzędnik.

Był synem Gaspara i Katarzyny. Pochodził z rodziny austriackich osadników rolniczych, osiadłych w galicyjskim Königsau (później Równe).

Wstąpił do służby państwowej Austro-Węgier w ramach zaboru austriackiego i autonomii galicyjskiej. Przez wiele lat pracował na stanowisku starszego oficjała w urzędzie starostwa powiatu sanockiego, po czym w październiku 1910 został przeniesiony w stan spoczynku. W związku z tym został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za wierną 40-letnią służbę.

Od około 1876 był żonaty z Emilią z domu Sedlak (zm. 13 lutego 1925 w wieku 70 lat). Mieli dzieci: Gizelę Marię (1878-1950, od 1906 zamężna z Władysławem Baczyńskim, lustratorem przy starostwie c. k. powiatu sanockiego), Rudolfa (1886-1905), Feliksa (1888-1936), Marię Jadwigę (1892-1904).

Zmarł 16 marca 1930 w Sanoku. Został pochowany 18 marca 1930 na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku.

• Feliks Langenfeld: Trzy pokolenia Feliksów. felikslangenfeld.blogspot.com, 2013-12-29. [dostęp 2017-07-01].
• Feliks Langenfeld. geni.com. [dostęp 2017-07-01].