Feliks Borodzik

Feliks Borodzik (ur. 3 marca 1925, zm. 14 sierpnia 2013) – inżynier lotnictwa, instruktor harcerski w stopniu harcmistrza, od 25 lutego 1995 do 15 października 1999 przewodniczący Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. W latach 1999-2004 wiceprzewodniczący Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

W 1943 był komendantem Roju „BS” środowiska Szarych Szeregów w Otwocku, ps. „Lis”, „Michał”. Na przełomie 1943 i 1944 z BS utworzył zastęp Grup Szturmowych. Jesienią 1944, w stopniu kaprala podchorążego, był dowódcą plutonu 775a AK. Pod okupacją sowiecką działał w WiN. Hufcowy hufca ZHP w Sulejówku (1945–1947) i w Mielcu (1957–1959). W 1991 wstąpił do ZHR.

W 1958 jako pilot Aeroklubu Warszawskiego, pracował przy rozwoju samolotów Jak-12 i PZL-101 „Gawron”. Publikował książki i artykuły na temat konstrukcji lotniczych.

Od 22 maja 2005, w związku z pełnieniem funkcji przewodniczącego ZHR, został członkiem Kapituły Krzyża Honorowego ZHR – odznaczenia przyznawanego za wybitne osiągnięcia na rzecz ZHR.

13 kwietnia 2008 został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Brat Andrzeja, przewodniczącego Związku Harcerstwa Polskiego w latach 2005–2007.

• „Wskazówki dla drużynowego”, Wyd. ZHR, Warszawa 2007, ​ISBN 83-87896-31-4​
• „Wskazówki dla podharcmistrza”, Wyd. ZHR, Warszawa 2007, ​ISBN 83-87896-32-2​