Emilian Piasecki

Emilian Piasecki (ur. 28 maja 1894 w Zasławiu w Rosji, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Emilian Piasecki był synem Władysława i Doroty z domu Mierzejewska, urodził się w Zasławiu w Rosji. Ukończył szkołę miejską.

W czasie I wojny światowej służył w latach 1915-1918 w armii rosyjskiej.

Wstąpił do Wojska Polskiego w 1919 roku. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w 31 pułku Strzelców Kaniowskich i w 4 Dywizji Strzelców Polskich, jako młodszy oficer. Brał udział w walkach na Ukrainie oraz froncie litewsko-białoruskim.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku i w 1922 roku został zweryfikowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Służył dalej w 31 pułku piechoty w Łodzi. Z dniem 1 stycznia 1928 roku został awansowany na majora piechoty i przeniesiony do 56 pułku piechoty w Krotoszynie, gdzie służył na stanowisku oficera sztabowego pułku. W październiku 1932 został przesunięty ze stanowiska kwatermistrza na stanowisko dowódcy batalionu. W 1934 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Bydgoszcz Miasto celem odbycia praktyki poborowej. W sierpniu następnego roku został zatwierdzony na stanowisku komendanta PKU Bydgoszcz Miasto. W 1938 dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Bydgoszcz Miasto, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”.

Emilian Piasecki w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Figuruje na liście straceń nr 2719.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 1028)
• Krzyż Walecznych
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ​ISBN 83-916663-5-2​, s. 408.
• Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, s. 200, 364;
• Rocznik Oficerski 1928 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, s. 70, 185;
• Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 34, 584;
• http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/6827
• Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.