Quick Facts
Biography
Elpidius Markötter OFM (ur. 8 października 1911 w Südlohn w Westfalii, zm. 28 czerwca 1942 w KL Dachau) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, franciszkanin, za obronę Polaków i Żydów, w kazaniu wygłoszonym w święto Bożego Ciała, został zamęczony przez nazistów w niemieckim obozie koncentracyjnym.
Życiorys
Ojciec Elpidius urodził się jako Joseph Hermann w wielodzietnej rodzinie pocztowego urzędnika Hermanna i Elizabeth z domu Tenbrake. Miał siedmioro rodzeństwa: cztery siostry i trzech braci. W 1926 roku wstąpił do franciszkańskiego kolegium św. Ludwig w Vlodrop w Holandii, w którym w 1932 zdał maturę. 14 kwietnia 1932 został przyjęty do Zakonu Braci Mniejszych przyjmując imię Elpidius. 26 marca 1939 otrzymał święcenia kapłańskie w Paderbornie. Na początku 1940 był submagistrem w klasztorze w Warendorf. 4 czerwca 1940 w święto Bożego Ciała wygłosił kazanie stwierdzając m.in.
 |
Został zatrzymany przez Gestapo i aresztowany na 3 miesiące na podstawie paragrafu kanclerskiego (tzw. paragrafu z kazalnicy). Przewieziony najpierw do KL Sachsenhausen a następnie do KL Dachau, w którym 28 czerwca 1942 umarł na skutek głodu i wyczerpania.
Bibliografia
- Engelhard Kutzner: Franziskaner. Pater Elpidius (Joseph) Markötter. W: Helmut Moll: Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts. Paderborn: Verlag Ferdinand Schöningh na zamówienie Konferencji Episkopatu Niemiec, 1999, s. 756÷759. ISBN 978-3-506-75778-4. (niem.)
- Ottokar Mund: Blumen auf den Trümmern. Blutzeugen der NS-Zeit – Kilian Josef Kirchhoff OFM, Elpidius Markötter OFM, Wolfgang Rosenbaum OFM, eine Bildbiografie. Paderborn: Bonifatius GmbH Druck-Buch-Verlag, 1989, s. 44÷65. ISBN 978-3-87088-566-1. (niem.)