Eléni Stathopoulou

Marine, ελαιογραφία της Ελένης Σταθοπούλου από την έκθεση του Καλλιτεχνικού Σωματείου Ελληνίδων (Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων, 7-21 Μαρτίου 1978, Αθήνα)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1915. Φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών, από όπου αποφοίτησε το 1944. Ήταν ανάμεσα στους καλλιτέχνες που ταξίδεψαν με το λίμπερτυ «Ματαρόα», πηγαίνοντας στο Παρίσι, τα Χριστούγεννα του 1945. Στο Παρίσι έμεινε για τέσσερα χρόνια (1945-1949), όπου συνέχισε τις σπουδές της στη ζωγραφική, στην Ακαδημία του Αντρέ Λοτ. Ήταν, μάλιστα, και μια από τις πρώτες ελληνίδες μαθήτριές του. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα, το 1949, έγινε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός», λαμβάνοντας μέρος και στις δύο εκθέσεις που διοργάνωσε η ομάδα στο Ζάππειο, το 1949 και το 1952. Από το 1955 έως το 1972 η Σταθοπούλου δίδαξε Ελεύθερο και Διακοσμητικό Σχέδιο στην Παπαστράτειο Δημόσια Σχολή, συμβάλλοντας στη διάδοση της ελληνικής λαϊκής τέχνης και την εφαρμογή της στις διακοσμητικές τέχνες. Ήταν ιδρυτικό μέλος του Καλλιτεχνικού Σωματείου Ελληνίδων (ιδρύθηκε το 1954) και είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, του οποίου υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος.

Άνεμος (τρίπτυχο, λεπτομέρεια), ελαιογραφία της Ελένης Σταθοπούλου από την Έκθεση Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Χαρακτικής Νορβηγών, Ισλανδών και Ελλήνων Εικαστικών του Παρισιού (Πινακοθήκη Πιερίδη, Γλυφάδα, 12-23 Σεπτεμβρίου 2001)

Στη δεκαετία του 1940, το έργο της Σταθοπούλου κινείται στο πλαίσιο των σπουδαστικών της επιδράσεων. Κάτω από την επίδραση του Λοτ, στο Παρίσι, η Σταθοπούλου θα στραφεί προς τον κυβισμό. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα, θα ασχοληθεί με την τοπιογραφία. Σταδιακά, κατά τη δεκαετία του 1960 και έκτοτε, θα περάσει σταδιακά από την αφαιρετική στην αφηρημένη ζωγραφική, διατηρώντας ως αναφορά της το τοπίο.

Εξέθεσε έργα της στο Παρίσι, στην έκθεση των σπουδαστών του Ελληνικού Περιπτέρου το 1947. Αργότερα, εξέθεσε στις δύο εκθέσεις του «Αρμού» (1949, 1952) και έλαβε μέρος σε όλες τις Πανελλήνιες Εκθέσεις που διοργανώθηκαν μετά τον Πόλεμο, από το Υπουργείο Παιδείας και αργότερα το Υπουργείο Πολιτισμού (1952, 1957, 1960, 1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1975, 1987). Επιλέχτηκε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1955 και στη Μπιενάλε του Σάο Πάολο (Βραζιλία) το 1959. Επίσης, έλαβε μέρος σε όλες τις εκθέσεις του Σωματείου Ελληνίδων.

Το 1978 διοργάνωσε ατομική έκθεση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών: στον κατάλογο της έκθεσης έγραφε: «Η εργασία αυτή έγινε τα τελευταία χρόνια στη Σίφνο, όπου κάτω από το δυνατό φως του καλοκαιριού δημιουργούνται σχήματα, ρυθμοί και χρώματα αναπάντεχα. Την αίσθηση αυτή θέλησα να αποδώσω με μια προσωπική ερμηνεία στην τελευταία αυτή σειρά από συνθέσεις μου».

• Ε. Σταθοπούλου, τέμπερες, λιθογραφίες, σχέδια, κατάλογος έκθεσης, Γαλλικό Ινστιτούτο, 30 Οκτωβρίου-13 Νοεμβρίου 1978
• Έκθεση Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Χαρακτικής Νορβηγών, Ισλανδών και Ελλήνων Εικαστικών του Παρισιού, κατάλογος έκθεσης, Πινακοθήκη Πιερίδη, Γλυφάδα, 12-23 Σεπτεμβρίου 2001
• Νέλλη Ανδρικοπούλου, Το ταξίδι του «Ματαρόα», 1945. Στον καθρέφτη της μνήμης (επίμετρο Γιώργος Καλπαδάκης), Αθήνα 2007
• 9 εραστές της Σίφνου ζωγραφίζουν. Έκθεση ζωγραφικής στο Γυμνάσιο-Λύκειο Σίφνου, κατάλογος έκθεσης, Πολιτιστικός Σύλλογος Σίφνου, 23 Ιουνίου-22 Ιουλίου 2007