Edward Tryjarski

Edward Ignacy Tryjarski (ur. 31 marca 1923 w Warszawie, zm. 23 sierpnia 2021 tamże) – polski orientalista, turkolog, profesor nauk humanistycznych.

W 1948 ukończył studia prawnicze, w 1950 studia turkologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1948–1950 pracował Studium Języków i Zagadnień Wschodnich Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, w latach 1954–1956 starszym redaktorem i zastępcą kierownika Redakcji Filologii Obcej Państwowego Wydawnictwa Naukowego. Od 1956 pracował w Zakładzie Orientalistycznym Polskiej Akademii Nauk. W 1961 obronił na Uniwersytecie Warszawskim pracę doktorską Dialekt kipczacki Ormian polskich napisaną pod kierunkiem Ananiasza Zajączkowskiego. W 1966 został mianowany docentem.

Po likwidacji w 1969 Zakładu Orientalistyki PAN został pracownikiem Instytutu Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk i pracował tam do przejścia na emeryturę w 1993. W 1974 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1987 tytuł profesora zwyczajnego. Pracował także w PWN, gdzie był sekretarzem i kierownikiem Pracowni Słownika Wyrazów Obcych.

W latach 1957–1976 był sekretarzem redakcji, w latach 1977–2004 redaktorem naczelnym Rocznika Orientalistycznego. Wchodził w skład Komitetu Nauk Orientalistycznych PAN, w 2009 został wybrany jego członkiem honorowym.

W swoich badaniach zajmował się językami tureckimi, w tym w szczególności językiem ormiańsko-kipczackim, dziejami tureckich ludów stepowych, dziejami i kulturą Ormian polskich, związkami Polski z dawnymi ludami tureckimi oraz Turcją osmańską.

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim, brama IV, kw. T, rząd 5, miejsce 14.

Opublikował m.in.:

• Dictionnaire arméno-kiptchak; d’après trois manuscrits des collections viennoises (1968-1972)
• Hunowie europejscy, Protobułgarzy, Chazarowie, Pieczyngowie (1975 – z Krzysztofem Dąbrowskim i Teresą Nagrodzka-Majchrzyk)
• Zwyczaje pogrzebowe ludów tureckich na tle ich wierzeń (1991)
• Kultura ludów tureckich w świetle przekazu Mahmūda z Kaszgaru (XI w.) (1993)
• In confinibus Turcarum. Szkice turkologiczne (1995)
• Ormianie w Warszawie. Materiały do dziejów (2001)
• Armeno-Kipchak texts in the Alchemical treatise by Andrzej Torosowicz (17th Century) (2005)
• Zapisy sądu duchownego Ormian miasta Lwowa za lata 1625–1630 w języku ormiańsko-kipczackim (2010)
• Zapisy sądu duchownego Ormian miasta Lwowa za lata 1564–1608 w języku ormiańsko-kipczackim (2017)
• Armeno-Kipchak studies. Collected papers (2017)

Tłumaczył także literaturę piękną:

• Mahmut Makal Nasza wieś. Notatki tureckiego nauczyciela wiejskiego (1952) – ze Stanisławem Kałużyńskim
• Ali Sabahttin Wrogowie. Opowiadania anatolijskie (1953) – z Józefem Bielawskim
• W oazie i na stepie. Myśli muzułmańskiego Wschodu (1958) – z Józefem Bielawskim i Franciszkiem Machalskim
• Kobierzec z gwiazd i półksiężyców. Fragmenty z twórczości ludów tureckich (1967) – ze Stanisławem Kałużyńskim