Edward Terlecki
Quick Facts
Biography
Edward August Terlecki (ur. 23 sierpnia 1882, zm. 16 lutego 1929 w Pawłowie) – pułkownik taborów Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 23 sierpnia 1882 roku. Był oficerem c. i k. armii. W grudniu 1905 roku posiadał przydział w rezerwie do 80 pułku piechoty we Lwowie. W 1907 roku został przemianowany na oficera zawodowego i powołany do służby czynnej w 80 pułku piechoty. W 1911 roku został przeniesiony do korpusu oficerów taborowych i przydzielony Dywizjonu Taborowego Nr 11. Ta jednostka, przemianowana w czasie I wojny światowej na Batalion Taborów Nr 11 była jego oddziałem macierzystym do 1918 roku.
W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. Na przełomie 1915 i 1916 roku został przeniesiony z armii austro-węgierskiej do Legionów Polskich i przydzielony do 6 pułku piechoty. Od stycznia 1917 roku był dowódcą II batalionu. Od 21 do 31 sierpnia 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, pełnił obowiązki dowódcy 6 pułku piechoty, a następnie powrócił do armii austriackiej.
W czasie służby w c. i k. armii awansował na kolejne stopnie: podporucznika (1 stycznia 1905 roku) w korpusie oficerów rezerwy piechoty, podporucznika (1 maja 1907 roku) w korpusie oficerów piechoty oraz porucznika (1 listopada 1912 roku) i rotmistrza (1 maja 1916 roku) w korpusie oficerów taborowych. Na liście starszeństwa oficerów Legionów Polskich figurował jako kapitan piechoty (od 1 stycznia 1916 roku).
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego 16 grudnia 1918. Służył w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kielce”, a od 28 grudnia 1919 w Sekcji Taborów Ministerstwa Spraw Wojskowych. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w Wojskach Taborowych, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. W 1920 był dowódcą 2 szwadronu zapasowego taborów, a od następnego roku dowódcą 2 dywizjonu taborów w Lublinie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów taborowych. 1 listopada 1923 roku otrzymał przeniesienie do Rezerwy Oficerów Sztabowych Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II. Z dniem 29 lutego 1924 roku został przeniesiony w stan spoczynku „z powodu trwałej niezdolności do służby wojskowej stwierdzonej w drodze superrewizji”. Jako emerytowany oficer zamieszkiwał w Zakopanem-Bystre Dolne. Zmarł 16 lutego 1929 roku w Pawłowie.
Edward Terlecki był żonaty z Mirosławą z Mierzejewskich.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych
- Medal Niepodległości – 16 marca 1937 roku pośmiertnie „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy
- Medal pamiątkowy Bośniacko-Hercegowiński (niem. Bosnisch-hercegovinische Erinnerungsmedaille)
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913
Przypisy
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Piechoty Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Edward Terleckii. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-06-21].