Dimitrios T. Botsaris

Ο Δημήτριος Νότη Μπότσαρης (23 Απριλίου 1889 - 24 Νοεμβρίου 1980) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, πολιτικός και συγγραφέας.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ήταν γιος του Τιμολέοντος - Νότη Μπότσαρη και εγγονός του Δημητρίου Μπότσαρη. Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία (από το 1909 ως αξιωματικός του Μηχανικού) φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του υποστρατήγου. Το 1912 ήταν αρχηγός του Μικτού Στρατεύματος Ηπείρου. Διετέλεσε επανειλημμένως καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων και στρατιωτικός ακόλουθος σε διάφορες πρεσβείες. Παντρεύτηκε την Αίγλη Αιγινήτου, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Νότη Μπότσαρη.

Ασχολήθηκε με την πολιτική εκλεγόμενος βουλευτής Ιωαννίνων με το Κόμμα των Φιλελευθέρων από το 1923 έως το 1936. Διετέλεσε υπουργός Συγκοινωνιών στην κυβέρνηση Σοφούλη (1924), υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Βενιζέλου (1929) και υπουργός - γενικός διοικητής Ηπείρου στην κυβέρνηση Βενιζέλου (1933). Με την εισβολή των Γερμανών στην Αθήνα, διέφυγε στη Μέση Ανατολή. Την περίοδο 1944-1946 ήταν πληρεξούσιος υπουργός. Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διεθνείς συνδιασκέψεις και συνέδρια. Έγραψε: L' Asie Mineure et l' Helle-nisme (1919), The Greek Physical Culture (1941), κ.ά.

Υπήρξε επίσης πρόεδρος και μέλος αρκετών πολιτιστικών & τοπικών οργανώσεων.

Μετά το θάνατό του ο γιος του, Νότης, ίδρυσε το κοινωφελές Ίδρυμα Δημητρίου και Αίγλης Μπότσαρη με έδρα τη Ναύπακτο.

Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο στις 25 Νοεμβρίου 1980.

• Απόστρατος, κοινωνία & πολιτική από το Μεσοπόλεμο στη Μεταπολίτευση, διπλωματική εργασία του Σακαγιάννη Γεωργίου.
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 44, σελ. 26.