Danuta Abrahamowiczová

Danuta Abrahamowicz (ur. 18 stycznia 1937 w Kurhanach na Ukrainie, zm. 1995) – polska uczona, slawistka, słowacystka, tłumaczka, działaczka opozycji demokratycznej w PRL.

Ukończyła studia w zakresie filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1959). W latach 1961–1963 była stypendystką w Słowackiej Akademii Nauk. Pracowała jako asystent (1962), a potem starszy asystent (1966–1969) w Zakładzie Nowszych Literatur Słowiańskich UJ. W latach 1969–1972 była lektorem języka polskiego na uniwersytecie w Preszowie na Słowacji.

Działała w opozycji demokratycznej. W latach 1982–1989 była aktywna w podziemnym ruchu wydawniczym. Była jednym z założycieli czasopisma Biuletyn Małopolski (obok Jerzego Zdrady i Romana Laskowskiego), które od 1983 roku ukazywało się jako Miesięcznik Małopolski. Była obiektem działań operacyjnych Służby Bezpieczeństwa PRL.

Tłumaczyła z czeskiego i słowackiego. Przekładała między innymi opowiadania Dominika Tatarki. Była współautorką Słownika polsko-słowackiego i słowacko-polskiego (obok Zofii Jurczak-Trojan i Maryli Papierz).

Zmarła w 1995 roku.

• Maryla Papierz, Danuta Abrahamowicz – propagatorka kultury słowackiej, [w:] Slovensko-poľské vzťahy v reláciách interkultúrnej komunikácie. Red. J.Dudášová, Prešov 2000, s.18-23.
• Bogdan Rogatko, Dasza. Wspomnienie o Danucie Abrahamowicz (1937-1995), Dekada Literacka 1995 nr 2 s. 2.
• Zdzisław Niedziela, Danuta Abrahamowicz. Ruch Literacki 1995 z. 6 s. 769-771 (zmarła: 27 III 1995; wspomnienie pośmiertne...).
• Władysław Marek Kolasa, Prasa krakowskiej "Solidarności" 1989-2000: (tradycje i rozwój), Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum 17, 173-187, 2013.