Charalampos Psarros

Ο Χαράλαμπος Ψαρρός (1887 - Ιανουάριος 1972) του Γεωργίου ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως βουλευτής και ως υπουργός. Ήταν αδερφός του διοικητή του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων Δημητρίου Ψαρρού (1893, 17 Απριλίου 1944).

Γεννήθηκε το 1887 στο Χρισσό της Παρνασσίδας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτωρ, και εργάστηκε ως δικηγόρος.

Εξελέγη βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδος το 1946 με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων με 1.571 ψήφους. Επανεξελέγη βουλευτής Αθηνών το 1950 με το Κόμμα Φιλελευθέρων, το 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό , το 1956 με την ΕΡΕ και στις 6 Φεβρουαρίου 1965 με την Ένωση Κέντρου, στη θέση του αποβιώσαντος Λουκή Ακρίτα, ως τις 14 Απριλίου 1967.

Ο Ψαρρός αποστάτησε από την Ένωση Κέντρου και αναφέρεται σε έκθεση της CIA στην ομάδα των αποστατών που στήριζαν την κυβέρνηση του Στεφανόπουλου (από τις 17 Σεπτεμβρίου 1965 έως τις 22 Δεκεμβρίου 1966).

Υπηρέτησε ως υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου τον Νοέμβριο του 1945.. Στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου διορίστηκε υπουργός Μεταφορών και Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων από τις 24 Μαρτίου 1950 , χαρτοφυλάκιο που διατήρησε και στην κυβέρνηση Πλαστήρα ως τις 21 Αυγούστου 1950 και στην κυβέρνηση Παπάγου ήταν υπουργός Συγκοινωνιών από τις 19 Νοεμβρίου 1952 ως τις 11 Απριλίου 1954.

Απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1972.