Bohdan Lewartowski

Bohdan Lewartowski (ur. 20 kwietnia 1929 w Warszawie) – polski lekarz i fizjolog, nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych.

W 1954 uzyskał dyplom lekarza w Akademii Medycznej w Warszawie. Specjalista w zakresie chorób wewnętrznych (I stopień w 1959). Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1961 w Akademii Medycznej w Warszawie na podstawie pracy pt. Badania nad wpływem węzła zatokowego na cykl pobudliwości mięśnia sercowego. W 1965 w tej samej uczelni uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. Badania nad fizjologiczną rolą acetylocholiny w czynności serca. W 1973 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1982 profesora zwyczajnego.

Zawodowo związany z Akademią Medyczną w Warszawie a następnie z Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, w tym w latach 1967–1999 kierownik Zakładu Fizjologii Klinicznej CMKP oraz w latach 1974–1981 dyrektor CMKP.

Członek wielu towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, w tym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (członek zwyczajny) i Polskiej Akademii Nauk (członek rzeczywisty). Przewodniczący Rady Naukowej Centrum Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN.

W swojej pracy naukowej wykazał z Zofią Kuratowską m.in., że nerki w warunkach niedotlenienia wytwarzają hormon erytropoetynę. Prowadził też prace dotyczące roli siateczki sarkoplazmatycznej w sprzężeniu elektromechanicznym miocytów zdrowego i niewydolnego serca.

• Bohdan Lewartowski w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).
• Profil i lista publikacji na ResearchGate. [dostęp 2019-02-04].