peoplepill id: antoni-tarnowski
AT
1 views today
1 views this week
Antoni Tarnowski
danser

Antoni Tarnowski

The basics

Quick Facts

Intro
danser
Work field
Gender
Male
Place of birth
Warsaw
Age
65 years
Antoni Tarnowski
The details (from wikipedia)

Biography

Antoni Tarnowski (ur. 3 listopada 1821 w Warszawie, zm. 6 lutego 1887 tamże) – wybitny tancerz baletowy, solista Teatru Wielkiego w Warszawie.

Kariera artystyczna

Dzieciństwo

Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej Tarnawskich, dopiero jego ojciec z niewiadomych powodów zmienił nazwisko rodowe na Tarnowski. Urodził się jako Konstanty Antoni, syn Stefana Józefa Michała Tarnawskiego / Tarnowskiego (1772–1847), mistrza sztuki drukarskiej, zecera drukarni „Gazety Warszawskiej” Antoniego Lesznowskiego, i jego drugiej żony Marianny z Klaszewskich, 1. voto Friedlandowej (1792–1852). Był bratem-bliźniakiem artysty baletu Aleksandra Tarnowskiego. Do szkoły baletowej Teatru Wielkiego wstąpił wraz z bratem 1 lipca 1835, gdzie był uczniem Romana Turczynowicza, Mikołaja Grekowskiego i Maurice’a Piona. W lipcu 1836 tańczył partię Ferdynanda w balecie Opiekun oszukany, a w październiku 1836 wykonywał rolę starej gospodyni Katarzyny w balecie Dwa posągi - były to przedstawienia w wykonaniu uczniów szkoły baletowej.

Solista baletu

Od ok. roku 1842 tancerz baletu warszawskiego. Występował w zarówno w klasycznych tańcach solowych, jak i rolach groteskowych. Od 1850 roku należał wraz z bratem do pierwszych tancerzy klasycznych. Jednak role groteskowe przeważały w jego repertuarze aż do wycofywania się ze sceny jego chorego brata Aleksandra. Odtąd w jego dorobku przeważały już czołowe role w repertuarze klasycznym.

Partnerował na scenie czołowym polskim tancerkom swoich czasów, jak: Teodora Gwozdecka, Karolina Straus, Maria Freytag, Kamila Stefańska i Helena Cholewicka. Występował też z wybitnymi balerinami zagranicznymi goszczącymi w jego latach na scenie warszawskiej, a były to: Carlotta Grisi, Maria Vincentini, Jekatierina Friedberg, Claudine Cucchi (Couqui), Elisa Casati i parokrotnie odwiedzająca Warszawę Nadieżda Bogdanow, z którą tańcząc 11 lutego 1866 roku uległ wypadkowi na scenie. Ta kontuzja zmusiła go do zakończenia kariery tancerza, ale od 20 października 1868 roku uczył tańca w wyższych klasach szkoły baletowej Teatru Wielkiego.

Antoni Tarnowski był też podobno pomysłodawcą baletu czarodziejsko-romantycznego w czterech aktach i dwunastu obrazach pt. Mistrz Twardowski, wystawionego 6 lipca 1874 roku przez Virgilio Caloriego (autora libretta i choreografii) z muzyką Adolfa Sonnenfalda.

Ważniejsze role

Antoni Tarnowski i Kamila Stefańska jako Conrad i Médora z baletu Korsarz, ok. 1865

Wszystkie od 1841 roku na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie

  • 1836: Ferdynand - Opiekun oszukany, choreografia Maurice Pion, muzyka Gioacchino Rossini / Józef Stefani (przedstawienie szkolne w Teatrze Rozmaitości)
  • 1836: Gospodyni Katarzyna - Dwa posągi, choreografia Louis Thiérry / Maurice Pion, muzyka Józef Elsner (przedstawienie szkolne w Teatrze Rozmaitości)
  • 1841: Akbar - Rozbójnik morski, choreografia Filippo Taglioni, muzyka Adolphe Adam / Józef Stefani
  • 1843: Drużba – Wesele w Ojcowie, choreografia Louis Thiérry / Maurice Pion, muzyka Karol Kurpiński i Józef Damse
  • 1845: Kapitan Edward – Wyspa Amazonek, choreografia Filippo Taglioni, muzyka Józef Stefani
  • 1846: Gustaw – Anetta, czyli Sen wieśniaczki, choreografia Filippo Taglioni, muzyka Józef Stefani
  • 1846: Hans – Mimili, czyli Styryjczykowie, choreografia Maurice Pion, muzyka Józef Stefani
  • 1851: Diavolino – Katarzyna, córka bandyty, choreografia Roman Turczynowicz wg Jules’a Perrota, muzyka Cesare Pugni / Józef Stefani
  • 1851: Gringoire – Esmeralda, choreografia Roman Turczynowicz wg Jules’a Perrota, muzyka Cesare Pugni / Józef Stefani
  • 1851: Solista w Scenie uwodzenia – opera Robert Diabeł, choreografia Filippo Taglioni, muzyka Giacomo Meyerbeer
  • 1852: Salvator Rosa – Katarzyna, córka bandyty, choreografia Roman Turczynowicz wg Jules’a Perrota, muzyka Cesare Pugni / Józef Stefani
  • 1852: Pasterz – Miłość przebudzona, choreografia Filippo Taglioni, muzyka Giacomo Panizza / Józef Stefani
  • 1853: Hrabia de Saint Leon – Hrabina i wieśniaczka, czyli Przemiana żon, choreografia Roman Turczynowicz wg Le diable à quatre Josepha Maziliera, muzyka Adolphe Adam
  • 1854: Don Diego – Paquita, czyli Cyganie, choreografia Roman Turczynowicz wg Josepha Maziliera, muzyka Eduard Deldevez / Józef Stefani
  • 1855: Hrabia Leonardo – Asmodea, diabeł rozkochany, choreografia Roman Turczynowicz wg Le diable amoureux Josepha Maziliera, muzyka Giuseppe Scaramelli / Józef Stefani
  • 1856: Książę Albert - Giselle, choreografia Roman Turczynowicz wg Jeana Corallego, muzyka Adolphe Adama / Józef Stefani
  • 1856: Adonis – Wenus i Adonis, choreografia Carlo Blasis, muzyka Luigi Casamorata, Fracesco Blasis, Giovanni Bajetti
  • 1856: Faust – Faust, choreografia Carlo Blasis, muzyka Luigi Casamorata, Luigi Viviani, François Fétis, Fracesco Blasis, Placido Mandanici, Giovanni Bajetti
  • 1857: Conrad – Korsarz, choreografia Roman Turczynowicz wg Josepha Maziliera, muzyka Adolphe Adam / Józef Stefani (ze wstawionym mazurkiem Fryderyka Chopina)
  • 1858: Federici – Marco Spada, czyli Córka rozbójnika, choreografia Roman Turczynowicz wg Josepha Maziliera, muzyka Daniel Auber / Gabriel Rożniecki
  • 1859: Henryk – Modniarki, czyli Karnawał paryski, choreografia Roman Turczynowicz wg Pasquale Borriego, muzyka Matthias Strebinger / Gabriel Rożniecki
  • 1860: Konrad – Dziewice jeziora, choreografia Roman Turczynowicz, muzyka Gabriel Rożniecki
  • 1864: James – Sylfida, choreografia Filippo Taglioni, muzyka Jean Schneitzhöffer

Opinie o artyście

Antoni, podobnie jak jego brat bliźniak Aleksander, miał znakomite warunki zewnętrzne do tańca, wsparte siłą i zręcznością, talentem w tym kierunku i pracowitością. „Taniec tego prawdziwego artysty obok nadzwyczajnego wyrobienia i siły odznacza się nieporównanym wdziękiem i lekkością zadziwiającą; oprócz zalet pierwszego tancerza posiada nadto nieporównany dar wspierania we wszelkich trudniejszych pozach i w wykonywaniu śmielszych rzutów powierzonej mu tancerki”.

A historyk polskiego teatru Jan Tomasz Seweryn Jasiński, który znał osobiście obu braci Tarnowskich i śledził ich osiągnięcia sceniczne zanotował: „Byli obdarzeni od natury w powierzchowność Apolla Belwederskiego. Gracja, zręczność, lekkość, elegancja, wykonanie do zachwytu. Wszyscy wracający z zagranicy, co widzieli stołeczne balety, jednogłośnie orzekali, że takich tancerzy nigdzie nie ma”.

Przypisy

Bibliografia

  • Słownik biograficzny teatru polskiego 1795-1965, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1973, str. 735.
  • Irena Turska, Przewodnik baletowy, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, 1973, str. 11, 94.
  • „Kurier poranny”, 1853, nr 56, str. 283; „Kurier poranny”, 1855, nr 39, str. 183; „Kurier poranny”, 1857, nr 119, str. 631; „Kurier poranny”, 1859, nr 115, str. 586; „Kurier poranny”, 1887, nr 39.
  • Janina Pudełek, Warszawski balet romantyczny w latach 1802-1866, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, 1968, str. 52-53, 62, 67, 79, 87, 95, 104, 111-112, 114, 149, 156, 158, 163, 166, 169-172, 175, 177, 180, 182,-183, 186-187, 190-191, ilustracja: 41 artyści baletu warszawskiego (r. 1853); 45. Kamila Stefańska i Antoni Tarnowski w Korsarzu; 46. Antoni Tarnowski z Carlottą Grisi w karykaturze J. Kossaka.; 69-70. Balet warszawski (1862/63).
  • Paweł Chynowski, Gwiazdy naszego baletu romantycznego. W: Teatr. Refleksy i refleksje. Zbiory Muzeum Teatralnego w Warszawie, Teatr Wielki - Opera Narodowa, Warszawa, 2017. ​ISBN 978-83-65844-09-5​
  • Wielka encyklopedia powszechna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, t. 11 (Ster-Urz), Warszawa, 1968, str. 399.
  • Afisze przedstawień z udziałem Antoniego Tarnowskiego posiada Muzeum Teatralne oraz Instytut Sztuki PAN w Warszawie.
  • Ikonografia:
    • „Tarnowski przebrany za baletnicę” – rysunek Juliusz Kossak z roku 1853, Muzeum Narodowe w Warszawie.
    • „Tarnowski w roli” (Artyści baletu sceny warszawskiej 1853) – lit. Jakuba Melchera wg rysunku Józefa Simmlera, Muzeum Narodowe w Warszawie i Muzeum Teatralne w Warszawie. Litografię tę można też odszukać wśród zdjęć na stronie https://teatrwielki.pl/en/the-theatre/polish-national-ballet/polish-national-ballet-history/
    • Fotografie Antoniego Tarnowskiego na scenie posiada Muzeum Teatralne w Warszawie.
The contents of this page are sourced from Wikipedia article. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.
Lists
Antoni Tarnowski is in following lists
comments so far.
Comments
From our partners
Sponsored
Credits
References and sources
Antoni Tarnowski
arrow-left arrow-right instagram whatsapp myspace quora soundcloud spotify tumblr vk website youtube pandora tunein iheart itunes