Antoni Remiszewski

Antoni Remiszewski (ur. 11 sierpnia 1883 w Warszawie, zm. 8 marca 1948 tamże) – polski polityk, radca Izby Przemysłowo-Handlowej w Łodzi w 1935 roku.

Syn kolejarza. Ukończył gimnazjum w Warszawie (1904) i filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w szkołach w Białej, Sosnowcu, Lublinie, Łodzi, Zgierzu.

W czasie I wojny światowej działał w Stronnictwie Niezawisłości Narodowej, PPS, Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1 października 1917 roku pełnił funkcję inspektora szkolnego na powiaty: łódzki, łaski, brzeziński. W 1918 więziony przez władze niemieckie. Od grudnia tegoż roku pracował jako komisarz rządowy na powiat łódzki, a następnie od sierpnia 1919 – jako starosta łódzki. Przejściowo, od 14 do 19 maja 1926 pełnił obowiązki wojewody łódzkiego, jako mąż zaufania Józefa Piłsudskiego. Następnie pracował krótko jako starosta będziński.

Między 3 listopada 1926 a 29 listopada 1930 był wojewodą lubelskim. Po odwołaniu ze stanowiska pracował przez dwa lata w Ministerstwie Rolnictwa, a następnie do wybuchu wojny był inspektorem wojewódzkim w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych. Działał w Armii Krajowej. Po wojnie został dyrektorem w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych w Łodzi i Warszawie.

• Remiszewski Antoni w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ​ISBN 83-7066-569-1​ s. 173-174;
• Waldemar Kozyra, Wojewodowie lubelscy wobec życia społeczno-politycznego na Lubelszczyźnie w latach 1926–1939, ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN – POLONIA, VOL. LVIII SECTIO F, Zakład Historii Najnowszej Instytutu Historii UMCS, Lublin 2003.