Antoni Kowalczyk

Antoni Kowalczyk OMI (ur. 4 kwietnia 1866 w Dzierżanowie, zm. 10 lipca 1947 w St. Albert) – kanadyjski zakonnik polskiego pochodzenia ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, sługa Boży Kościoła katolickiego.

Antoni Kowalczyk urodził się 4 kwietnia 1866 w Dzierżanowie koło Krotoszyna, jako szóste z dwanaściorga dzieci Ignacego i Łucji Kowalczyków. Po ukończeniu szkoły elementarnej, uczył się na kowala w Krotoszynie. By zdobyć praktykę, wyjechał do Drezna. Następnie przeniósł się do Hamburga, gdzie podjął pracę w fabryce amunicji. W Niemczech zetknął się z oblatami, dzięki którym rozpoczął naukę w Kolegium św. Karola w Valkenburgu w Holandii. Wstąpił do oblackiego nowicjatu i złożył śluby zakonne. Jako brat zakonny został skierowany do pracy misyjnej w Kanadzie, do której przybył 1 czerwca 1896. Najpierw pracował wśród Indian. W 1897 uległ wypadkowi, w którym zmiażdżyło mu prawą rękę. W 1911 zamieszkał w domu formacyjnym w Edmonton, gdzie prowadził pralnię i pracował w kotłowni. Był też zakrystianem. Odznaczał się szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej. Zakonnik zmarł 10 lipca 1947 w St. Albert podczas rekolekcji zakonnych.

Proces beatyfikacyjny rozpoczęto 21 kwietnia 1952. W 1979 Jan Paweł II przyznał mu tytuł Sługi Bożego. Papież Franciszek 27 marca 2013 podpisał dekret o heroiczności cnót.