Andrzej Jus

Andrzej Karol Mieczysław Jus (ur. 16 października 1914 we Lwowie, zm. 25 czerwca 1992 w Toronto) – polski i kanadyjski lekarz psychiatra, profesor nadzwyczajny psychiatrii, kierownik kliniki psychiatrycznej Akademii Medycznej w Warszawie. Przewodniczący Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w latach 1963–1969. Wspólnie z żoną Karoliną był pionierem badań elektroencefalograficznych w Polsce.

W rodzinnym mieście zdał maturę (1932). Studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, dyplom lekarski otrzymał w 1939 roku. Rozpoczął wtedy pracę w lwowskiej klinice psychiatrycznej. Podczas II wojny światowej praktykował jako lekarz ogólny w Dydni. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1946 roku na podstawie pracy Schizofrenia dziecięca a dementia infantilis Helleri. Habilitował się w 1951 roku (Badania elektroencefalograficzne w schizofrenii). Od 1956 roku miał tytuł profesora. W 1970 roku wyjechał z żoną do Kanady.

Andrzej Jus był autorem i współautorem 211 artykułów naukowych, 6 podręczników i monografii.

Andrzej i Karolina Jusowie nie mieli dzieci. Po śmierci Andrzeja Jusa żona zapisała 250 tys. dolarów na rzecz University of Toronto. Z tego zapisu ufundowano coroczny wykład imienia Andrzeja Jusa (Jus Lecture) w Joint Centre for Bioethics oraz badania Philipa Seemana nad biochemią i genetyką schizofrenii.

Andrzej i Karolina Jusowie są pochowani na cmentarzu w Szpitalu Tworkowskim.

• Badania elektroencefalograficzne w schizofrenii. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1951
• Krytyka idealizmu w psychiatrii. Rocznik Psychiatryczny 38, 1950
• Nauka Pawłowa w psychiatrii polskiej, 1953
• Elektroencefalografia. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich, 1954
• Zagadnienia współczesnej psychopatologii . Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1957
• Biologiczne metody leczenia w psychiatrii. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1969

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1949)