Andrzej Hellmann

Andrzej Włodzimierz Hellmann (ur. 9 lutego 1947) – polski lekarz, hematolog i transplantolog, profesor nauk medycznych.

Ukończył w 1971 studia medyczne na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Uzyskał następnie stopień doktora, a w 1982 habilitował się. W 1995 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych.

Specjalizował się w zakresie chorób wewnętrznych, hematologii i transplantologii klinicznej. Zawodowo związany z Akademią Medyczną w Gdańsku (od 2001 jako profesor zwyczajny), następnie po przekształceniu z Gdańskim Uniwersytetem Medycznym. W latach 1995–2001 był dyrektorem Instytutu Chorób Wewnętrznych, od 2005 do 2008 pełnił funkcję prorektora ds. nauki. W 1991 stanął na czele zorganizowanej przez siebie Katedry i Kliniki Hematologii i Transplantologii.

Członek m.in. European Hematology Association, European Group for Blood and Marrow Transplantation, American Society of Hematology, komitetów redakcyjnych „Acta Haematologica Polonica” i „Medycyny Praktycznej”. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów. Działa także w Polskiej Unii Onkologii, Polskim Towarzystwie Lekarskim i Towarzystwie Internistów Polskich. Należał do Komitetu Patofizjologii Klinicznej Polskiej Akademii Nauk.

Syn profesora Włodzimierza Hellmanna, specjalisty w zakresie elektroenergetyki. Wnuk pułkownika Włodzimierza Hellmanna, uczestnika akcji pod Bezdanami.

• 1995: Złoty Krzyż Zasługi
• 1998: Medal Księcia Mściwoja II (za wybitne osiągnięcia w dziedzinie hematologii, za wypełnianie swojej powinności z pasją)
• 2002: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 2003: „Radiowa Osobowość Roku” (Zza osiągnięcia w dziedzinie przeszczepów, ratowanie ludzkiego życia, oddanie pacjentom)
• 2003: Medal Komisji Edukacji Narodowej
• 2012: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski