Quick Facts
ScorpioBiography
Andres Eliseo Mañarikua Nuere (Askao kalea, Bilbo, Bizkaia, 1911ko azaroaren 10a – 1988ko uztailaren 21a) historialari eta apaiz katolikoa izan zen.
Bizitza
Gasteizko eta Logroñoko apaizgaitegietan Teologiako ikasketak egin ondoren, Zuzenbide Kanonikoan lizentziatu zen, Erromako Gregoriar Unibertsitatean. Deustuko Unibertsitateko Zuzenbideko irakasle izan zen 1944. urtetik aurrera (Zuzenbidearen Historia, Erromatar Zuzenbidea, Bizkaiko Historia). Euskalerriaren Adiskideen Elkarteko eta Eusko Ikaskuntzako kide ere izan zen. Surge, Euskera, Scriptorium Victoriense eta Estudios Vizcaínos aldizkarietan eman zituen argitara lan aipagarrienak.
Idazlanak
Obra nagusiak: Santa María de Begoña en la Historia Espiritual de Vizcaya (1950), Historiografía de Vizcaya, De Lope de Salazar a Labayru (1971), Álava, Guipúzcoa y Vizcaya a la luz de su Historia (1977), La Cristianización del País Vasco (1978), La Historia de Vizcaya en las Crónicas medievales (1984) eta Vizcaya, ss. VIII al XI. Orígenes del Señorío (1984).
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011-12-27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Kanpo loturak
- (Gaztelaniaz) Ainhoa Arozamena Ayalaː «Andrés Eliseo de Mañaricua Nuere», Auñamendi Eusko Entziklopedia.