André De Beul

Hij werd actief in de Vlaamse beweging tijdens zijn middelbare studies aan het Sint-Lievenscollege in Antwerpen. Na zijn studies in 1957 werd hij lid van de Volksunie. Van 1964 tot 1982 was hij gemeenteraadslid in zijn woonplaats Wilrijk.

De Beul zetelde als volksvertegenwoordiger in de kamer van 7 november 1971 tot 13 december 1987, waarna hij aansluitend als senator het arrondissement Antwerpen vertegenwoordigde tot 17 oktober 1991. Hij was secretaris van de kamer van 1977 tot 1982 en een van de pleitbezorgers voor het doorbreken van het monopolie van de openbare omroep.

In de periode december 1971-oktober 1980 zetelde hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd. Vanaf 21 oktober 1980 tot november 1991 was hij lid van de Vlaamse Raad, de opvolger van de Cultuurraad en de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Van december 1981 tot november 1991 maakte hij als vierde ondervoorzitter deel uit van het Bureau (dagelijks bestuur) van de Vlaamse Raad, waarna hem op 10 december 1991 de titel van ereondervoorzitter werd toegekend.

Op 6 juni 1990 ontving De Beul als eerste politicus de Arkprijs van het Vrije Woord voor zijn politieke moed. Samen met onder meer Nelly Maes leverde hij een jarenlange strijd tegen de strafrechtelijke vervolging van abortus.

Bij de oprichting van de N-VA was De Beul een van de Volksunieparlementairen die zijn steun aan de nieuwe partij betuigde. Na zijn overlijden werd De Beul gecremeerd en uitgestrooid op de strooiweide van het Schoonselhof.