Anastasia of Pomerania

Anastazja Barnimówna (ur. w okr. 1239–1245, zm. 15 marca 1317 w Rybnicy) – księżniczka pomorska i szczecińska z rodu Gryfitów, córka Barnima I Dobrego księcia szczecińskiego i pomorskiego oraz Marianny; księżna meklemburska jako żona Henryka I Pielgrzyma.

Anastazja występuje w meklemburskich dokumentach źródłowych od 29 sierpnia 1273. Najpóźniej w 1260 wyszła za mąż za Henryka I Pielgrzyma księcia meklemburskiego na Wyszomierzu. W latach 1272–1287 sprawowała regencję w imieniu małoletnich synów, na skutek pielgrzymki do Ziemi Świętej jej męża oraz okresu niewoli saraceńskiej, w jakiej pozostawał w Kairze i Babilonie.

Oprawa wdowia Anastazji opiewała ziemie położone na wyspie Poel. Zmarłą 15 marca 1317 pochowano bez sarkofagu, w kościele franciszkańskim w Wyszomierzu.

Ze związku małżeńskiego z Henrykiem I Pielgrzymem pochodziło troje znanych dzieci:

• Ludgarda (ur. 1261, zm. 12 grudnia 1283) – żona Przemysła II, księcia poznańskiego, wielkopolskiego, krakowskiego, pomorskiego i króla Polski,
• Henryk II Lew (ur. po 14 kwietnia 1266, zm. 21 lub 22 stycznia 1329) – książę meklemburski,
• Jan III (ur. po 1266, zm. 27 maja 1289).

Genealogia

• EdwardE. Rymar EdwardE., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica, 2005, ISBN 83-87879-50-9, OCLC 69296056 .