Ambrosios Plytas

Ο Αμβρόσιος Πλυτάς (1886 - 15 Σεπτεμβρίου 1964) ήταν δήμαρχος Αθηναίων, πατέρας του επίσης δημάρχου Αθηναίων Γεωργίου Πλυτά.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά το πέρας των γυμνασιακών του σπουδών, εργάστηκε ως ασφαλιστικός υπάλληλος με σημαντική εξέλιξη. Διετέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος των Ελλήνων ασφαλιστών και αντιπρόεδρος και γενικός γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, αντιπροσωπεύοντας κυρίως αγγλικές ασφαλιστικές εταιρείες. Ίδρυσε και τέσσερις ελληνικές ασφαλιστικές εταιρίες.

Στις δημοτικές εκλογές του 1934 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων και τον Σεπτέμβριο του 1936 εκλέχθηκε από το δημοτικό συμβούλιο παμψηφεί Δήμαρχος Αθηναίων αναλαμβάνοντας τη θέση του ως τότε δημάρχου Κ. Κοτζιά που ανέλαβε το Υφυπουργείο Διοίκησης Πρωτευούσης. Ο Αμβρόσιος Πλυτάς εργάσθηκε με ζωηρό ενδιαφέρον για την πόλη. Δύο εβδομάδες μετά τη κάθοδο των Γερμανοϊταλών στην Αθήνα παραιτήθηκε του αξιώματος συμμετέχοντας ως μέλος της επιτροπής παράδοσης της Αθήνας όπου και συνέχισε να ιδιωτεύει παρόλο ότι οι Ιταλοί του πρότειναν να αναλάβει ξανά δήμαρχος. Τελικά παύθηκε επίσημα από Δήμαρχος με το ΝΔ 132/6-6-1941.

Ο Αμβρόσιος Πλυτάς ήταν από τους πρώτους ιδρυτές της κατασκοπευτικής οργάνωσης ΕΜΕ (Ελευθέρα Μεγάλη Ελλάς), για την οποία οι Ιταλοί δήμευσαν τη περιουσία του. Παρά ταύτα, ο Πλυτάς με την οργάνωση που είχε δημιουργήσει δεν σταμάτησε την παροχή πολύτιμων πληροφοριών αλλά και την αναζήτηση νοσοκομειακής και επισιτιστικής βοήθειας προς τους Συμμάχους. Επί δημαρχίας του γιορτάσθηκε η 100ετηρίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών (1937) και επίσης ανεγέρθηκε ο δεύτερος όροφος του Δημαρχείου της Αθήνας. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία Μουσείου Αθήνας των νεωτέρων χρόνων και όταν ανακήρυξε τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ επίτιμο δημότη της Αθήνας, μετονόμασε τη λεωφόρο Ακαδημίας σε λεωφόρο Φραγκλίνου Δελάνου Ρούσβελτ (28-3-1941).

Γενικά ο Αμβρόσιος Πλυτάς ως δήμαρχος Αθηναίων υπήρξε υπόδειγμα φιλεργίας, δημιουργικότητας και τυπικότητας. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στην πρότυπη κλινική των Αθηνών, στις 15 Σεπτεμβρίου 1964.

Πηγές

• Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ.16ος, σ.126
• Πάπυρος Λαρούς Μπριττάνικα τ.49ος, σ.373-4