Alfred Riesser

Alfred Wilhelm Ludwik Riesser (ur. 4 lipca 1889 w Strusowie, zm. 7 lipca 1958 w Krakowie) – doktor prawa, podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego.

Alfred Wilhelm Ludwik Riesser urodził się 4 lipca 1889 roku w Strusowie, w ówczesnym powiecie trembowelskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Juliana i Janiny z Sienkiewiczów. Gimnazjum ukończył w Tarnopolu. W 1906 roku odbył obowiązkową jednoroczną służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii. Następnie studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. Po ukończeniu studiów, krótko pracował w ubezpieczeniach wzajemnych.

25 lutego 1919 został przeniesiony z Oddziału Kontrolnego Żandarmerii na dworcu w Stanisławowie do Kierownictwa Organizacji Żandarmerii w Ministerstwie Spraw Wojskowych w Warszawie. 1 czerwca 1921, w stopniu rotmistrza, pełnił służbę w 6 Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej we Lwowie. 18 marca 1922 został przeniesiony do 2 Dywizjonu Żandarmerii w Lublinie, w którym pełnił obowiązki zastępcy dowódcy dywizjonu. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. Otrzymał wyższą lokatę niż jego późniejszy przełożony pułkownik Felicjan Plato Bałaban (lokata 4.). 31 marca 1924 awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1924 i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii i został pełnoprawnym zastępcą dowódcy 2 Dywizjonu Żandarmerii. 13 września 1925 otrzymał przeniesienie do 10 Dywizjonu Żandarmerii w Przemyślu na stanowisko zastępcy dowódcy dywizjonu. 17 marca 1927 otrzymał przeniesienie do 4 Dywizjonu Żandarmerii w Łodzi na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy dywizjonu. 26 kwietnia 1928 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy dyonu. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. 23 marca 1932 otrzymał przeniesienie do 8 Dywizjonu Żandarmerii w Toruniu na stanowisko dowódcy dywizjonu. 22 grudnia 1934 otrzymał przeniesienie do 5 Dywizjonu Żandarmerii w Krakowie na stanowisko dowódcy dywizjonu. Na tym stanowisku pozostawał do września 1939.

W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą żandarmerii Armii „Kraków”. Po kapitulacji Armii „Kraków” udało mu się przedostać do Rumunii, gdzie został internowany w obozie Târgoviște. Od lutego 1941 przebywał w niemieckiej niewoli. Krótko przebywał w Oflagu II C Woldenberg, a później został przeniesiony do innego obozu.

W 1945, po uwolnieniu z niewoli, powrócił do Krakowa. Pracował jako kierownik sekcji działu gospodarczego w Akademii Medycznej w Krakowie. Zmarł w 7 lipca 1958 w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera AB, rząd wschodni, miejsce 2).

• Złoty Krzyż Zasługi – dwukrotnie (1929, 1937)
• Medal Niepodległości (9 listopada 1933, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
• Alfred Riesser. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 161, s. 5, 9 lipca 1958. 
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
• Jan Suliński, Żandarmeria DOK IV - Łódź w latach 1919-1939, Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, Mińsk Mazowiecki 2014, ​ISBN 978-83-63700-08-9​.