Aleksander Atanazy Puzyna

Aleksander Atanazy Puzyna (zm. 25 grudnia 1650) – książę, początkowo unita, a później prawosławny. Prawosławny biskup łucki i ostrogski w latach 1633–1647, archimandryta żydyczyński.

Na biskupstwo łuckie i ostrogskie mianowany przez króla Władysława IV 16 marca 1633. Dokonał zamiany gruntów z dominikanami łuckimi. Po jego ustąpieniu z Żydyczyna, archimandrię otrzymał Rafał Korsak. Obrońca prawosławia na terenie Wołynia. 26 września 1638 zwołał synod prowincjonalny, na którym wezwano do obrony wiary prawosławnej. Razem z metropolitą Piotrem Mohyłą protestował na sejmie 1638, gdzie znacząca była reprezentacja prawosławnych. Żądano wówczas oddania katedry łuckiej Atanazemu Puzynie, przerwania procesów przeciw prawosławnym oraz zwrotu świątyń przyznanych im przez komisarzy królewskich. Zwolennik dążeń unijnych lat 30. XVII stulecia. Autor opisu soboru katedralnego w Łucku w Didaskaliach Sylwestra Kossowa (1638).

• Antoni Mironowicz, Sylwester Czetwertyński. Biskup białoruski. Kościół prawosławny w XVII wieku ([1])
• J. Stebelski, Zebranie arcybiskupów i biskupów ruskich wszystkich katedr w Koronie Polskiej i Wielkim Księstwie Litewskim będących, Scriptores Rerum Polonicarum, t. IV, Kraków 1874.
• Wpisy dotyczące czterech województw: bracławskiego, czernihowskiego, kijowskiego i wołyńskiego z lat 1569–1673 wniesione do ksiąg Metryki Koronnej ([2])
• Строев П. М. Списки иерархов и настоятелей монастырей Российской Церкви. – СПб., 1877, с. 1044.
• Петров Л. Справочный богословский церковно-исторический словарь Петрова Л. – СПб., 1889, с. 31.
• Н. Д[урново]. Девятисотлетие русской иерархии 988–1888. Епархии и архиереи. – М., 1888, с. 43.
• Труды Киевской духовной академии. – 1869, сентябрь, с. 354. Журнал Московской Патриархии. – 1954, № 5, с. 35.