Alejandro Barreiro Noya

Estudou na Coruña e Santiago de Compostela. Iniciou a súa carreira xornalística en La Voz de Galicia, do que foi director de 1914 a 1937. Publicou contos de xénero costumista e versos en galego e castelán. En 1905 foi designado primeiro Secretario da Asociación da Prensa da Coruña, contribuíndo á súa fundación. Colaborou na prensa de España e América e foi correspondente de Diario de la Marina da Habana, do Diario Español de Buenos Aires e dos xornais madrileños El Imparcial, El Liberal, La Tribuna, ABC, e Blanco y Negro; tamén colaborou en La Hoja del Lunes da Coruña.

Secretario da Real Academia Galega, pertenceu tamén á Academia Provincial de Belas Artes da Coruña e á de San Telmo de Málaga. Membro de Honra da American Society of Heraldy.

Co mestre Chané na casa de Francisco Tettamancy en 1912. De pé: Bernardino Álvarez, Robustiano Faginas, Francisco Tettamancy, Modesto Garrido e Florencio Vaamonde. Sentados: Bernardo Faginas, Alejandro Barreiro, Chané, Manuel Murguía e Uxío Carré Aldao. No chan: Emilio, fillo de Chané.

• La Ruta de la Casa de la Troya
• De Galicia y los Gallegos
• Wenceslao Fernández Flórez
• Marineda, 1947
• Impresiones y Recuerdos, 1948.

Encomienda de Isabel La Católica, Gran Cruz de Wassa (Suecia) e Palmas Académicas de Francia.

Bibliografía

• "Barreiro Noya, Alejandro" en Gran Enciclopedia Galega

Ligazóns externas

• Retrato na Voz de Galicia
• Ficha na Real Academia