Albrecht Ciechanowiecki

Wojciech Konstanty Ciechanowiecki herbu Dąbrowa podpisujący się Albrycht (Albrecht) (zm. 1675), oboźny wielki litewski, wojskowy i polityk.

Był synem wojewody mińskiego Krzysztofa Ciechanowieckiego i Anotoneli z książąt Druckich-Horskich. Rodzina Ciechanowieckich, skoligacona z potomkami kniaziów litewsko-ruskich, była jedną z bardziej znaczących w województwie mścisławskim, a później na całych wschodnich kresach Wielkiego Księstwa. W XVII wieku doszła nawet do godności senatorskich.

W 1648 roku wraz z ojcem i bratem Mikołajem brał udział w elekcji Jana Kazimierza. Walczył w wojnach kozackich. Za zasługi w wojnie ze Szwedami podczas potopu Jan Kazimierz obdarował go złotym łańcuchem, zdjętym z własnej piersi.

W 1660 roku Albrecht Ciechanowiecki został marszałkiem ziemskim orszańskim (najwyższa godność ziemska na Litwie). Był wówczas rotmistrzem chorągwi królewskiej. W 1661 roku był regimentarzem części wojska litewskiego jako następca awansowanego na hetmana polnego litewskiego Michała Kazimierza Paca. W styczniu 1664 roku hetman wielki litewski Paweł Jan Sapieha mianował go oboźnym wielkim litewskim. Wiązało się to wynagrodzeniem 15000 złotych rocznie i obowiązkami kwatermistrzowskimi w trakcie działań wojennych.

Zasługi wojskowe Ciechanowieckiego spotkały się z nagrodami w postaci starostw niegrodowych (dzierżaw królewszczyzn): lepelskiego, hubskiego, opeskiego. W 1662 roku jako rekompensatę za straty spowodowane zniszczeniami jego dóbr, sejm nadał mu w 30-letnią dzierżawę królewszczyznę Kuszliki w województwie połockim.

Ciechanowiecki brał aktywny udział w późniejszych wydarzeniach politycznych. Jego podpis znajduje się pod abdykacją Jana Kazimierza (1668). Podczas elekcji w 1669 roku, biorąc udział w walce frakcji poszczególnych kandydatów, wywołał zamieszanie wnioskiem, że jeżeli z elekcji wyłączono Kondeusza, należy to zrobić ze wszystkimi cudzoziemskimi kandydatami. Było to po myśli szlachty chcącej wyboru "Piasta". Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 roku z województwa wileńskiego.

Ostatnim znanym przejawem działalności Albrechta Ciechanowieckiego było podpisanie wraz z powiatem orszańskim elekcji Jana Sobieskiego (1674).

Z żoną Anną Kantakuzen (1-o za Hieronimem Korsakiem, podwojewodzim połockim, 3-o za Samuelem Kmicicem) miał trzy córki i sześciu synów, z których żaden nie doszedł do znaczących godności. Zmarł w 1675 roku.

• Krzysztof Ciechanowiecki
• Mikołaj Ciechanowiecki

• Andrzej Sujkowski, Ciechanowiecki Albrycht Konstanty w Polski Słownik Biograficzny Tom IV, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1936