Adolf Wojdat

Adolf Adam Wojdat (ur. 26 września 1882 w Lelarwiszkach, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w w majątku Lelarwiszki, w powiecie kowieńskim, w rodzinie Józefa i Stefanii z Bujwidów. W 1902 wstąpił do Korpusu Kadetów. Od 1915 w armii rosyjskiej. Po ukończeniu szkoły bojowej w Kijowie w stopniu chorążego, wysłany na front rosyjsko-niemiecki. Od stycznia 1917 w niewoli niemieckiej. Po powrocie na Litwę wstąpił do POW. Za działalność konspiracyjną aresztowany i osadzony w więzieniu w Kownie.

Po ucieczce wstąpił do Wojska Polskiego. Po zweryfikowaniu do stopnia kapitana, skierowany do dowództwa Frontu Litewsko-Białoruskiego. Od marca 1920 w Kowieńskim Pułku Strzelców.

W okresie międzywojennym do 1924 w 77 pułku piechoty. Z dniem 7 kwietnia 1925 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza. 31 października 1927 roku został przeniesiony z 77 pp do 61 pułku piechoty w Bydgoszczy na stanowisko dowódcy kompanii. Z dniem 31 marca 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku z przydziałem do kadry OK nr III.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Adolf Wojdat był żonaty, miał córkę Angelikę. W 1948 roku jego matka Stefania i brat Paweł zostali deportowani na Syberię. Rok później zmarła matka w Igarce.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5844
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Kazimierz Banaszek; Krystyna Wanda Roman; Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
• http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/4142
• Aldona Matulkaitė; Aloyzas Janulis: Igarkos tremtiniai. Vilnius: Atkula, 1998. ISBN 99-86536-26-X.