Adam Konopnicki

Adam Romuald Konopnicki urodził się 9 grudnia 1876 w Biadolinach. Legitymował się herbem szlacheckim Jastrzębiec. W 1896 zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Bochni.

Został nauczycielem w c. k. służbie szkolnej w Galicji. Latem 1901 przed komisją w Krakowie zdał państwowy egzamin z gimnastyki dla nauczycieli szkół średnich. Na początku 1905 mianowany zastępcą nauczyciela w C. K. Gimnazjum w Buczaczu. Rozporządzeniem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 31 lipca 1905 jako zastępca nauczyciela został przeniesiony z C. K. Gimnazjum w Buczaczu do C. K. Gimnazjum Polskiego z wykładowym językiem polskim w Stanisławowie. Tam uczył historii naturalnej. Reskryptem z 25 września 1906 C. K. Rady Szkolnej Krajowej został przeniesiony z C. K. Gimnazjum Polskiego w Stanisławowie do C. K. Gimnazjum w Przemyślu. Był tam nauczycielem języka polskiego, języka niemieckiego, historii naturalnej. Rozporządzeniem z 24 sierpnia 1908 C. K. Rady Szkolnej Krajowej jako egzaminowany zastępca nauczyciela został przeniesiony z C. K. Gimnazjum w Przemyślu do C. K. Gimnazjum w Jaśle. Tam uczył języka polskiego, historii naturalnej, gimnastyki, a rozporządzeniem z 31 października 1908 został urlopowany na czas jednego półrocza. Reskryptem z 30 czerwca 1910 C. K. Rady Szkolnej Krajowej jako zastępca nauczyciela C. K. Gimnazjum w Jaśle został mianowany nauczycielem rzeczywistym w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku i podjął tam pracę od początku roku szkolnego 1910/1911. W tej szkole uczył matematyki, historii naturalnej, gimnastyki, a ponadto był organizatorem wycieczek szkolnych, założył uczniowski klub piłki nożnej „Sanok”. Po wybuchu I wojny światowej jako c. k. profesor w roku szkolnym 1915/1916 odbywał służbę wojskową w c. i k. armii. Po powrocie do pracy w sanockim gimnazjum rozporządzeniem z 6 marca 1917 C. K. Rady Szkolnej Krajowej został zatwierdzony w zawodzie nauczycielskim i mianowany c. k. profesorem. W pierwszym półroczu roku szkolnego 1918/1919 otrzymał urlop celem poratowania zdrowia, a w drugim półroczu zniżenie godzin lekcyjnych. Był członkiem zarządu sanockiego koła Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1912). Rozporządzeniem z 13 września 1919 Rady Szkolnej Krajowej został zwolniony z pracy w sanockim gimnazjum celem objęcia obowiązków nauczycielskich w Wielkopolsce. Rozporządzeniem Prowincjonalnego Kolegium Szkolnego z 16 września 1919 został mianowany nauczycielem w Państwowym Gimnazjum im. Generała Józefa Wybickiego w Śremie od 1 września 1919. W pierwszych latach 20. II Rzeczypospolitej uczył w tej szkole przyrody, fizyki, matematyki, geografii, chemii, mineralogii. Rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego został zwolniony stamtąd celem objęcia obowiązków nauczycielskich na Górnym Śląsku od 1 września 1923. W latach 20. był nauczycielem Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach (przy ul. Mikołowskiej 5), gdzie uczył przyrodoznawstwa, matematyki i fizyki. Po II wojnie światowej był nauczycielem w Liceum w Miliczu (późniejsze I Liceum Ogólnokształcące im. Armii Krajowej).

Poza pracą nauczycielską publikował prace z zakresu pedagogiki. Tworzył poezję (publikowane m.in. w „Tygodniku Ziemi Sanockiej”). Dwoje jego dzieci, Adam i Halina, zmarło i stały się inspiracją do wydania wierszy w tomiku pt. Epitafium. Był także autorem przekładów twórczości niemieckiego poety Heinricha Heine.

Zmarł w 1955. Został pochowany na cmentarzu w Miliczu.

• Brązowy medal jubileuszowy dla sił zbrojnych (Austro-Węgry).
• Pamiątkowy medal jubileuszowy dla urzędników i sług cywilnych (Austro-Węgry).
• Krzyż jubileuszowy dla urzędników i sług cywilnych (Austro-Węgry).