Adam Kocur

Adam Kocur (ur. 1 maja 1894 w Kuźni Raciborskiej, zm. 12 stycznia 1965 we Frankfurcie nad Menem) – polski powstaniec, doktor praw, polityk, duchowny, prezydent Katowic w latach 1928–1939, kapitan rezerwy piechoty Wojska Polskiego.

Urodził się w Kuźni Raciborskiej koło Raciborza, w rodzinie chłopskiej. W gimnazjum w Raciborzu był członkiem kółka im. Tomasza Zana. Następnie studiował teologię we Wrocławiu. Był członkiem organizacji „Zet”. W latach 1914–1918 został powołany do armii niemieckiej.

Po wybuchu powstania wielkopolskiego wziął w nim udział jako dowódca batalionu. Następnie został oficerem 1 Pułku Strzelców Bytomskich. Po udziale w II powstaniu śląskim pełnił służbę w sztabie Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Następnie służył w Policji Dolnego Śląska. W nocy z 2 na 3 maja 1921 roku dowodził polskimi członkami tej organizacji przy rozbrajaniu niemieckich policjantów w Katowicach. Wraz z Walentym Fojkisem był przejściowo dowódcą grupy taktycznej. Podczas III powstania organizował Żandarmerię Górnego Śląska. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. W 1934 roku zajmował 362. lokatę na liście starszeństwa oficerów rezerwy piechoty. Pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Katowice i posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V.

W latach 1922–1926 studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 2 grudnia 1926 roku do 17 lipca 1928 roku był komendantem głównym Policji Województwa Śląskiego. W roku 1928 uzyskał doktorat w Krakowie i został prezydentem Katowic (pełnił tę funkcję do 3 września 1939 roku). Był posłem do Sejmu Śląskiego II–IV kadencji, działaczem Związku Powstańców Śląskich, Polskiego Związku Zachodniego oraz Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku. W dwudziestoelciu międzywojennym przewodniczył także Śląskiemu Towarzystwu Wystaw i Propagandy Gospodarczej. Był inicjatorem i przewodniczącym komitetu budowy polskiego stadionu narodowego, którego projekt był gotowy w 1939 roku. Plan budowy pokrzyżowała niemiecka agresja na Polskę.

W latach II wojny światowej przebywał w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Po wojnie pracował w UNRRA w Niemczech Zachodnich. W roku 1949 podjął studia teologiczne w Rzymie, a 22 grudnia 1951 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Clemente Micary w Bazylice św. Jana na Lateranie. Od 1957 roku pełnił obowiązki kanclerza kurii dla Polaków w Niemczech we Frankfurcie nad Menem. Tam zmarł i został pochowany.

Jego imieniem została nazwana ulica w Katowicach-Szopienicach oraz Zespół Szkół Zawodowych nr 3 w Katowicach.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyżem Walecznych
• Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
• Wielkopolski Krzyż Powstańczy

• Danuta Sieradzka, Prezydent Katowic w latach 1928–1939 Adam Kocur, Katowice, Muzeum Historii Katowic, 1992.